Uitspraak van het Europese Hof: 'Koosjere slacht mag verboden worden'

Ik werd deze week gebeld door een journalist van het Reformatorisch Dagblad over de uitspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) dat ‘België niet in overtreding was om de koosjere slacht te verbieden omdat hiermee de vrijheid van godsdienst niet werd aangetast’.

België mag zich van het EHRM baseren op het welzijn van dieren om daarmee in ‘bijna heel België’ koosjer slachten te verbieden. Kennelijk lijden beesten niet in heel België onder het koosjere en halal slachten in dezelfde mate. Deze uitspraak heeft in principe voor ons land geen gevolgen, omdat er in juni 2012 een ‘convenant onbedwelmd slachten volgens religieuze riten’ van de Joodse en islamitische gemeenschap met de overheid werd gesloten, dat gehandhaafd wordt.

'Publieke moraal'

Overigens baseert de EHRM zich ook, naar hun eigen zeggen, op de ‘publieke moraal’ waarbij een ontwikkeling te zien is met een richting die meer begrip heeft voor dierenleed. Het rekening houden met publieke moraal vind ik moeizaam.

In de oorlog collaboreerde 5 procent met de nazi’s, 5 procent zat in het verzet en 90 procent vertoonde kuddegedrag. Die kudde keek niet uitsluitend de andere kant op, maar koos voor de makkelijkste weg. Dat was in de oorlog gewoon meedoen met de nazi’s, Joden verraden tegen aantrekkelijke beloning en hand-en-spandiensten verlenen aan de nazi’s, als dat beter uitkwam.

Als we spreken over ingewikkelde kwesties als bijvoorbeeld euthanasie, voltooid leven, en het vluchtelingenbeleid dan zal ook 5 procent fanatiek gemotiveerd tegen zijn, 5 procent weer fanatiek gemotiveerd vóór en de meerderheid zal of voor of tegen zijn (kuddegedrag vertonend) onder invloed van media, zonder eigenlijk precies te weten waarover het gaat.

Koosjer slachten

Met betrekking tot het koosjere slachten weet ik uit ervaring dat van de 90 procent een hoog percentage tegen onverdoofd slachten is, maar, bij navraag, niet weet wat de verdoving inhoudt en hoe koosjere slacht verloopt. Mijns inziens kan een rechtelijke uitspraak zich niet, ook niet gedeeltelijk, laten beïnvloeden door de ‘publieke moraal’.

Om misverstand te voorkomen: ik beschuldig de EHRM zeker niet van antisemitisme en breng de percentages van de historicus Jacques Presser uitsluitend om kuddegedrag door de eeuwen heen aan te geven, omdat ik geloof dat het altijd zo gaat en waarbij het ook zomaar kan zijn dat de kudde, zonder feitelijke kennis van zaken, volgzaam de goede kant oploopt.