Toeren in eigen land, wat een feest. Ik woon dichtbij de grens met Libanon en besluit noordelijker te reizen, naar Shtula, een moshav met een bevolking die decennia geleden emigreerde uit Koerdistan. Ze leven van landbouw en van de opbrengst van hun olijfbomen.

De rit duurt ongeveer een uur en ik waan mij in Toscane. Glooiende landschappen met wijngaarden en veel groen.

Langs de hele grens is een muur gebouwd als bescherming tegen aanvallen van de extremistische groep Hezbollah die gevestigd is in Libanon. Ik zie hier en daar in de verte de lange betonnen, grauwe, grijze muur. Het betonwerk zorgt voor een zekere rust en balans in het noorden van het land.

Muurschilderingen

Alleen bij Shtula ziet de muur er anders uit. In 2016 kwamen acht kunstenaars van over de hele wereld hier naartoe om het bouwwerk op te vrolijken.

Het evenement werd georganiseerd door de regionale raad in samenwerking met de bewoners van Shtula en met Artists4Israel, een organisatie die bestaat uit 1.000 kunstenaars uit 21 landen die wereldwijd meer dan 800 muurschilderingen hebben geschilderd, onder meer op schuilkelders en weeshuizen.

Op de website van Artists4Israel staat onder andere te lezen: "Muurschilderingen transformeren grimmige herinneringen aan oorlog en terrorisme in kunstgalerijen in de open lucht . Ze  geven kleur aan gemeenschappen die verduisterd zijn door armoede en laten zien dat mensen in nood worden ondersteund door Israël, kunstenaars en de creatieve gemeenschappen van de wereld.”

(tekst gaat onder de foto verder)

De Franse straatartiest Zabou was een van de acht kunstenaars. Ze reist door de wereld en creëert realistische muurschilderingen om van de wereld een kleurrijkere plek te maken. “Ik schilderde een meisje dat een olijfboom water geeft, terwijl een echte olijfboom aan de Libanese kant van de muur te zien is. Mijn idee was om zaden te planten, water te geven en vrede en eenheid te kweken tussen de twee landen."

Vrede?

Als ik langs de muur loop, overvalt me een verward gevoel. Ik ben geraakt door de mooie beschilderingen. Ze vertellen een verhaal met één boodschap: vrede. Maar hier, op deze plek, werden in 2006, tijdens de tweede Libanonoorlog Udi Goldwasser en Eldad Regev, twee reservisten uit het Israëlische leger,  gedood en ontvoerd door Hezbollah. Twee jaar later werden hun lichamen uitgewisseld.

Terwijl ik wat loop te mijmeren, zie ik plotseling, nog geen kilometer verwijderd, in Libanon, een aantal vlaggen staan of hangen. Dat kan ik niet goed zien. Ik denk de kleuren van Hezbollah te herkennen. Ik google op mijn telefoon. Het klopt.

Zo dichtbij.

Moge de beschilderingen in Shtula de hoop die zij uitstralen waarmaken, moge er snel vrede komen en blijven.