Sluiten

Zoeken.

Israël in oorlog

Terug naar overzicht

Nati Rom: “Wij kunnen onze vijanden niet verslaan zonder deze strijd”

Door Geja Lahpor - 

29 januari 2024

Nati Rom

Hij woont in het Bijbelse Shilo, het brandpunt van de aarde én van Israël. Het is ook de plaats waar de tabernakel 369 jaar gestaan heeft, het Huis van God; een bijzondere plek om te wonen. Maar vrijdag 12 januari stapte Nati Rom op het vliegtuig naar Nederland om naar Den Haag te gaan. Het was de tweede dag van de hoorzitting van het Internationale Gerechtshof, die plaatsvond omdat Israël van genocide werd beschuldigd, en waar Israël zich kon verdedigen. “Ik wilde daar zijn omdat mijn land onterecht voor het gerecht wordt gedaagd”, vertelt Nati vastberaden, maar met enige melancholie in zijn stem. Tijd voor een interview.

Jij hebt rechten gestudeerd. Waarom vind jij de aanklacht van het Gerechtshof, het hoogste juridische orgaan van de VN, tegen Israël onjuist?

“Ik zie dit als onrechtvaardig, want niet het recht wordt gezocht, maar het volk Israël. In het Gerechtshof in Den Haag, gehuisvest in het Vredespaleis, zijn ooit 5 landen daarvan beschuldigd, terwijl het veel meer landen zijn die daadwerkelijk  genocide plegen. Waarom Israël? Als er sprake zou zijn van genocide, is deze niet gepleegd dóór Israël, maar tégen Israël. Zuid-Afrika, die de aanklacht heeft ingediend, is een bondgenoot en proxy van Iran, evenals Hamas, Hezbollah en de Houti's, in de strijd tegen Israël. Indirect doet Iran er alles aan om via zijn proxies genocide te plegen tegen Israël. President Raisi betoogde recent 'Israël zal ophouden te bestaan en verdwijnen', terwijl er dagelijks in Iran wordt gescandeerd 'dood aan Israël', wat een oproep is tot genocide. En waar was Zuid-Afrika toen miljoenen mensen werden vermoord en ontheemd in Syrië en Jemen?”

Aan de andere kant kan Hamas hier niet worden aangeklaagd bij het Internationale Gerechtshof omdat het geen staat is, maar zouden zijn terroristische leiders wel aangeklaagd kunnen worden bij de andere Internationale Rechtbank in Den Haag, het Internationale Strafhof, voor misdaden tegen de menselijkheid?

“Sinds wij Gaza hebben verlaten en overgedragen in 2005, waarbij wij bloeiende bedrijven achterlieten, heeft Hamas vanaf 2006 al ruim 150.000 raketten afgevuurd op Israël en duizenden dodelijke aanslagen gepleegd. Waarom? Israël heeft de Palestijnen op verschillende manieren geholpen, met name door ruim 25.000 werkvergunningen af te geven zodat zij in Israël een beter betaalde baan hadden dan in Gaza. Helaas pleegden velen op 7 oktober verraad door de kibboetsen waar zij werkten in kaart te brengen om alle gegevens door te geven aan de Hamas-terroristen.

Zelfs daarna heeft Israël nog zijn vijanden geholpen door gewonde Hamas-terroristen te behandelen in Israëlische ziekenhuizen. De misdaden tegen Joden gepleegd gaat niet om grond, maar om religie en het vernietigen van het Joodse volk, zelfs wereldwijd. Misschien zou een aanklacht daarom mogelijk zijn vanwege misdaden niet alleen tegen Israël, maar ook tegen hun eigen volk”.

De oorlog die Israël voert ter verdediging en overleving, is in overeenstemming met het internationaal recht, want voordat er een aanval plaatsvindt, waarschuwt Israël burgers in Gaza  door verspreiding van miljoenen pamfletten, 70.000 telefonische waarschuwingen en andere manieren. Is dat niet genoeg?

“Blijkbaar niet. Israël vecht niet tegen de Palestijnse bevolking, maar tegen Hamas-terroristen en doelen, zoals honderden kilometers aan tunnels en terroristische infrastructuur, die zich meestal in of naast ziekenhuizen, scholen en moskeeën bevinden. Helaas kun je dan niet alle burgers vermijden, want de terroristen bevinden zich bewust onder hen. Israël biedt veilige corridors, maar deze worden door Hamas gebombardeerd omdat ze anders hun menselijke schilden kwijt zijn”.

Het Gerechtshof zal over een paar weken of maanden een voorlopige beslissing kenbaar maken, maar een uitspraak kan nog jaren duren. Moet Israël zich daaraan houden?

“Ach, Israël zou nooit genocide plegen, maar de uitkomst van de aanklacht is in eerste instantie een advies, en over een paar jaar zal de oorlog hopelijk voorbij zijn, hoewel dit proces een overwinning voor Hamas is”.

Is Hamas ook in Judea en Samaria aanwezig?

“Ja, de aanwezigheid van Hamas is het laatste anderhalf jaar sterk toegenomen, evenals het aantal aanslagen, ruim 2.600, na 7 oktober. Er is inmiddels een tunnel met wapenopslagplaats gelokaliseerd vlakbij Shilo, waar ik woon. De onveiligheid is hier zo toegenomen dat er onvoldoende beveiligers zijn en de pioniers daarom regelmatig zelf moeten bijspringen voor beveiliging. En alleen als wij worden aangevallen reageren wij, en niet andersom.

Wat Judea en Samaria betreft is er geen verschil met Gaza. Ze willen ons allemaal vernietigen, El Fatah, Islamitische Jihad en Hamas. Recent was er een onderzoek onder de Palestijnen in Judea en Samaria, waar meer dan 83% supporters blijken te zijn van de aanval van Hamas op 7 oktober. Er is een enorme vijandigheid. En Israël vecht niet uitsluitend tegen terroristen, maar ook tegen de leugens die verspreid, herhaald en uiteindelijk geloofd worden”.

Wat was jouw ervaring in Nederland?

“Shocking, want ik ging in Amsterdam op de shabbat naar de synagoge en zag onderweg meerdere demonstraties tegen Israël. Wereldwijd zie ik een toename van antisemitisme. Naast de fysieke strijd is er een geestelijke strijd. Als ik hoor roepen “Van de river to the sea, Palestine will be free', betekent dat vrij van Joden, desnoods met bloedvergieten. Dát is genocide en verraad aan de mensen die genocide in de oorlog overleefden en naar Israël zijn gegaan. Na de holocaust zien we dit nu opnieuw, ook in Europa, en op de universiteiten in de VS. In Nederland spreken de herdenkingsmonumenten en struikelstenen van hen die vermoord zijn in de gaskamers boekdelen”.

Hoe ervaar jij dit persoonlijk?

“Wat ik hierbij voel? Ik dacht dat de holocaust nooit meer zou gebeuren. We hebben nooit begrepen hoe de holocaust kon gebeuren en nou voelen wij ook in onze huizen hoe het is om bang te zijn, om een Jood te zijn, zelfs in de straten van Europa, en hoe het is om op te staan en te zeggen: nooit meer! En we voelen hoe het is om onze eigen mensen te redden en te bevrijden”, zegt hij met enige emotie. “Ik ben dan ook heel blij met iedereen die opstaat voor het Joodse volk en Israël ondersteunt”, voegt Nati er hoopvol aan toe.

Gaat Israël deze oorlog winnen?

“Wij kunnen deze oorlog niet winnen zonder hulp van G'd, en om in Bijbelse taal te spreken, wij weten wie Amalek is, wij kennen Iran. De eerste keer kwam Iran (Perzië) voor in het Bijbelboek Esther. Haman is een Amalekiet. Zelf hebben we geen enkel probleem met Iran, maar Iran heeft een plan om Israël te vernietigen. We bidden er elke dag voor. Maar opnieuw neemt het kwaad in de wereld toe. Er is een rol voor Israël weggelegd om te overwinnen door het licht te laten schijnen. Het doet me denken aan David, het kleine Israël, en Goliath, het grote Iran. Het kwaad moet vernietigd worden en we moeten uitzien naar de Messias voor de verlossing. Israël is het uitverkoren volk, daarom zijn wij het probleem. Toch willen we een licht zijn in de duisternis”.

Heeft de aanklacht op lange termijn nog gevolgen?

“De aanklacht van het Gerechtshof zal in de geschiedenis vermeld worden, en ook de schande en schade die dit teweegbrengt. G'd zal hierover oordelen. Wij kunnen onze vijanden niet verslaan zonder deze strijd, waarbij we kunnen leren uit de Tenach hoe we oorlogen moeten voeren om te winnen van deze Amalek. Israël heeft nooit enige intentie gehad om de Palestijnen uit de weg te ruimen, maar andersom heeft Hamas dit wel als belangrijkste doel”.

Hoe moet het na de oorlog met Gaza?

“We moeten de naam van G'd aanroepen en de shofar blazen. Gaza is een deel van het Beloofde Land, het is Juda's erfenis, zoals G'd ons gezegd heeft. Israël zou dat terug moeten nemen. Dat is de beste oplossing voor Gaza. Als we dat niet beseffen is er een wake-up call nodig. Want als we te lang wachten zal er nog meer bloed vloeien.

Wij zien uit naar de Messias, maar we bidden dat de pijn die we moeten doorstaan niet te erg is en dat het 'genoeg is genoeg' snel aanbreekt, zodat we door genade bevrijd worden, wanneer we zeggen dat we deze pijn niet meer kunnen verdragen.

Blijf voor ons bidden en laten we uitzien naar de verlossing van de Messias”, besluit hij.

interview met dank aan Arjen Domburg

Geja

De auteur

Geja Lahpor

Geja Lahpor is freelance journaliste en schrijft regelmatig voor Christenen voor Israël.

Doneren
Abonneren
Agenda