Belangrijke datum

Natuurlijk moeten we deze laatste woorden met een korreltje zout nemen. Maar het bleek dat zelfs mijn vrouw onze trouwdag was vergeten. Zelfs mijn vrouw? Hoe bizar het misschien ook klinkt, is het antwoord hierop: ja, en de reden hiervoor is ook weer heel simpel. Afgelopen week was het de dag waarop wij trouwden op de niet-Joodse (Gregoriaanse) kalender. De trouwdag op de Joodse kalender was al een aantal weken geleden. Eigenlijk betekent dit dus dat wij het helemaal niet waren vergeten omdat zowel mijn vrouw als ik meer leven met de Joodse kalender.

Maar in het geval van mijn schoonmoeder is een heel ander verhaal. Zij woont buiten Israël en alles daar draait om de reguliere kalender. Daar komt bij dat voor haar elke speciale familiedatum belangrijk is; zowel op de Joodse als reguliere Westerse kalenders.

Moeilijke vraag, eenvoudig antwoord

Een wijze man zei ooit dat de moeilijkste vraag om te beantwoorden een vraag is die een eenvoudig antwoord heeft. Dit omdat een eenvoudig antwoord het moeilijkste soort antwoord is om te accepteren. Een eenvoudig antwoord lijkt een belediging voor onze intelligentie, een belediging van ons dilemma. Maar vaak heeft de meest diepgaande vraag, of het meest dringende probleem, juist een ​​simpele oplossing.

“Met wie moet je trouwen?”, is zo’n vraag. Tenzij je een staatshoofd van een supermacht bent in de huidige wereldwijde crisis, zal geen enkele andere beslissing je zo diep en onherroepelijk beïnvloeden, ten goede en ten slechte.

Huwelijken in de Thora

Als Joden beschouwen wij de Thora als G-ds ‘blauwdruk voor de schepping’ en daarom dan ook als onze levensgids. Het antwoord dat deze gids geeft over waar wij naar moeten zoeken in onze levenspartner, is ook weer misschien wel verbazingwekkend simpel. Het eerste huwelijk dat de Thora vermeldt, is het huwelijk van Adam en Eva. Die van hen was natuurlijk het ultieme ‘custom made’ huwelijk: G-d zelf had de bruid geschapen en presenteerde haar aan de bruidegom. Wanneer Adam tegen Eva zei dat ze de ‘enige vrouw in de hele wereld’ was voor hem, wist ze dat hij de waarheid sprak. We kunnen hier een belangrijke les uit leren over hoe we onze huwelijkspartner moeten zien. Maar we leren hier niet uit hoe we deze moeten vinden.

Het volgende huwelijk in de Thora vond een paar duizend jaar later plaats: het huwelijk van Izaak en Rivka, Rebekka. In die tijd waren er al meer huwelijkskandidaten. Abraham besloot zijn zoon niet zelf te laten kiezen, maar vertrouwde zijn knecht Eliezer deze taak toe. Eliezer ging vervolgens op reis met tien kamelen van zijn meester, die volgeladen waren met goederen en een enorme bruidsschat. Onderweg naar de oude geboorteplaats van Abraham, Haran, bad hij tot G-d en bedacht hij een plan. Eenmaal aangekomen in Haran wachtte bij de put van het dorp. Het was inmiddels avond, en de jonge vrouwen van het dorp kwamen om water te putten. Zijn plan was als volgt: hij zou een meisje om wat water uit haar kruik vragen. Als ze zou zeggen om zelf water te putten, wist hij dat zij het niet was. Als ze zou zeggen, “drink alstublieft hoeveel u maar wilt”, dan was het al beter… maar nog steeds niet goed genoeg. Maar wanneer het meisje zelf het water zou putten en het aan zowel hem als ook zijn kamelen zou geven, dan wist hij dat dit de juiste match was.

Er zijn stapels commentaren geschreven over de ontmoeting met Rebekka bij de bron. Maar een verklaring staat misschien wel boven hen allemaal: het antwoord op onze grote vraag. “Trouw met iemand die G-d vreest en een goed hart heeft”. Ik mag G-d danken voor de zegen dat ik dit inderdaad heb mogen doen.

Het beste cadeau

Rabbijn Aryeh Levin (1885-1969) stond bekend als de 'tsadiek (rechtvaardige) van Jeruzalem', vanwege zijn werk voor de armen en zieken. Toen hij als jongeman verloofd was, waren zowel hij als zijn verloofde heel erg arm. Tijdens hun verloving zei hij tegen zijn aanstaande bruid: “Het is gebruikelijk in Jeruzalem dat een bruidegom zijn bruid een geschenk geeft en dat zij iets aan hem geeft. Maar wat kunnen wij doen, aangezien we allebei wezen zijn en we het ons niet kunnen veroorloven om deze te kopen? Laten we elkaar een cadeau geven dat geen geld kost”. Hij vervolgde: “Laten we elkaar beloven dat we tijdens ons huwelijk genereus en vergevingsgezind naar elkaar zullen zijn. Dit zal een ongelooflijk mooi geschenk zijn dat we ons zeker kunnen veroorloven.” Reb Aryeh vervulde de woorden van de Joodse geleerden van de Talmoed: "Men moet zijn vrouw liefhebben zoals hemzelf en haar meer eren en respecteren dan zichzelf". Toen de vrouw van rabbijn Levin ooit een probleem had maar been, vroeg de dokter hen wat er aan de hand was, en meteen antwoordde hij: "Onze voet doet pijn" - alsof ze allebei deel uitmaakten van hetzelfde lichaam. Tijdens de eerste huwelijksweek beschouwt het Jodendom zowel de bruidegom als de bruid als een 'koning en koningin'. Maar de vraag kan gesteld worden: "Hoe lang blijft zij een koningin?". Het antwoord is: zolang hij haar als een koningin behandelt.

Mogen we allemaal leren van het grote voorbeeld van rabbijn Aryeh Levin.