Ik vroeg hem naar het recht van de Nederlanders om in Nederland te wonen: “Wat voor binding hebben Hollanders nou met Holland specifiek? Hollanders hadden naar mijn mening net zo goed in België of Engeland kunnen wonen. Er is geen duidelijke reden voor een band tussen het volk en het land”. Hij moest beamen dat er geen direct verband bestaat tussen het Nederlandse volk en het land zelf.

Een zegen in een vloek

Ik moest mijn vriend verrassen met een inzicht van de 13^e-eeuwse Spanjaard Rabbi Mosje zoon van Nachman, ook wel Nachmanides genaamd. Aan het einde van het derde boek Mozes vervloekt G’d het Joodse volk als ze niet naar Zijn wetten luisteren. Naar aanleiding van een van deze vervloekingen (Lev. 26:32): “Ik Zelf zal het land verwoesten, zodat uw vijanden die daarin zijn gaan wonen, zich erover zullen ontzetten” merkt Nachmanides op, dat hier een zegen in een vloek wordt beschreven: “De verwoesting zal zo enorm zijn, dat het heilige land geen ander volk zal dulden. Zodra wij het land verlieten, bloeide er geen ander volk. Verschillende volkeren probeerden het te bewonen. Het is hen echter niet gelukt”.

Inderdaad is Israël door andere heersers veroverd. Maar noch de kruisvaarders, noch de Mammelukken, noch de Turken, noch de Britten zijn er in geslaagd Israël tot bloei te brengen.

Getuigenis van de historicus Mark Twain

Historicus Mark Twain bezocht Israël vlak voordat de Joden massaal moesten vluchten voor de Russische pogroms en de verschrikkingen van nazi-Duitsland. Twain beschrijft de toestand in Israël anno 1869 in zijn ‘Pleasure Excursion to the Holy Land’. Hij schildert een volslagen troosteloos, onvruchtbaar en onbewoonbaar panorama, exact zoals de Thora het beschrijft.

Pas toen de Joden terugkeerden naar hun vaderland, is Israël weer gaan bloeien en groeien. Ik denk dat het Joodse volk hierin uniek is. Nergens ter wereld bestaat zo’n band tussen volk en land.

Ook Rasjie, de belangrijkste verklaarder op de Thora, maakt duidelijk waarop ons recht op Israël gebaseerd is. Rasjie vraagt zich af waarom de Thora de hele voorgeschiedenis van het Joodse volk vanaf de schepping beschrijven moet. Volgens hem had de Thora kunnen beginnen met de eerste opdracht aan het Joodse volk in Exodus 12, waar de Koodse kalender verplicht wordt gesteld.

Rasjie gaat ervan uit dat de Thora voornamelijk een Boek van voorschriften is en geen geschiedenisboek. Waarom beschrijft de Thora dan de hele geschiedenis vanaf de schepping? Ik laat Rasjie zelf aan het woord: “Om ons te laten weten dat de hele wereld van G’d is. Hij heeft de volkeren hun landen gegeven en hen die ook weer afgenomen als men zich niet goed religieus, zedelijk en sociaal gedroeg. Hij heeft Israël afgenomen van de zeven afgodische volkeren en het aan ons gegeven”.

Het Joodse recht op Israël

In 1936 werd de Peel-commissie geïnstalleerd door de Britse regering. De Engelsen voelden aan dat ze niet voor eeuwig in Palestina zouden blijven en wilden nagaan waarop de claims van de verschillende groeperingen op Israël bestonden.

David Ben Gurion, de latere premier van de eerste Israëlische regering in 1948, was geen gelovige Jood. Niettemin verdedigde hij het Joodse recht op Israël vanuit de Bijbel. En inderdaad: als wij de Bijbel lezen, dan zien we dat het na de Exodus uit Egypte een lange reisbeschrijving is op weg naar Israël. De belofte van het Land staat er zeer vele malen beschreven.

De West Bank (Judea en Samaria) zijn in een verdedigingsoorlog tegen Jordanië veroverd en vormden – zelfs in Bijbelse tijden – een essentieel deel van Israël. Jordanië heeft afstand gedaan van zijn rechten op Judea en Samaria. Israël is zonder dit Bijbelse hartland zeer moeilijk verdedigbaar.  We zijn helaas verwikkeld in een constante oorlog met onze omringende landen. Leven gaat voor land. We hebben niet alleen recht op ons land, we hebben er ook recht op om te overleven en veilig te leven. Het lijkt wel alsof de Bijbelse geschiedenis zich blijft herhalen. De Filistijnen maakten ons leven 3000 jaar geleden al zuur. Hoe lang mag dit zo voortduren?

Mijn goede christelijke vriend had hier nooit zo tegen aangekeken. Ik was blij dat ik mocht bijdragen aan een beter begrip tussen Joden en christenen. Am Jisraeel chaj!