Sinds oktober heeft Sisi zich kritisch uitgelaten over Israël. Zo zei hij dat de Israëlische bombardementen op Gaza “verder gingen dan het recht op zelfverdediging”. Daarnaast waarschuwde hij Israël om geen grondaanval te beginnen in Rafah en dreigde hij meerdere keren om het vredesverdrag van 1979 met Israël op te zeggen. Het lijken grote woorden die Sisi gebruikt, maar er gaat veel meer achter schuil dan op het eerste gezicht lijkt.

Het vredesverdrag van 1979 leidde tot veel woedende en vijandige reacties in het Midden-Oosten. Landen zagen Egypte als een verrader van de Palestijnse zaak. Diplomatieke banden werden verbroken en sancties werden ingezet tegen Egypte. Tegelijkertijd leverde het vredesverdrag ook veel op voor Egypte. Egypte kreeg de Sinaï terug van Israël, de relaties met de Verenigde Staten (VS) en andere westerse landen verbeterden enorm, en het leidde tot stabiliteit tussen Egypte en Israël. Maar het belangrijkste voordeel is misschien wel dat het land sinds 1979 biljoenen dollars ontvangt van de VS in ruil voor het in standhouden van het verdrag. Dit geld heeft Egypte kunnen investeren in het leger en de economie. Door het opzeggen van het vredesverdrag zal Egypte veel verliezen. De kans is dus ook heel klein dat dit gebeurt.

In dit licht kun je ook de schietpartij tussen Egyptische militairen en Israëlische militairen twee weken geleden bij de grens met Rafah zien. Bij deze schietpartij kwam een Egyptische militair om. Normaal gesproken zou dit een diplomatiek rel veroorzaken, maar het hele incident werd in de doofpot gestopt om er maar niet te veel ruchtbaarheid aan te geven. Logisch want zowel Egypte en Israël willen hun relaties niet op het spel zetten, omdat ze beiden daar veel baat bij hebben.

Maar hoe moeten we dan de uitspraken van Sisi zien? Eigenlijk heel simpel: anno 2024 wil je als Arabische leider niet gezien worden als een verrader van de Palestijnse zaak. Wanneer je bevolking pro-Palestijns is, dan kun je niet anders dan stevige taal gebruiken om zo je populariteit en legitimiteit te vergroten. Ook wil je goede relaties onderhouden met andere Arabische landen, waardoor je vooral niet te slappe taal tegenover Israël moet gebruiken.

Sinds 7 oktober probeert Sisi dus zichzelf en zijn land in balans te houden. Te veel doorslaan naar de ene of andere kant zal Egypte geen goed doen. Voorlopig zal hij zijn handen vol hebben om het evenwicht te bewaren op het koord.