En dat is wat we nu zien gebeuren. Niet letterlijk, alsof de gebouwen en de straten van hun plaats worden getrokken. Als ze het zouden kunnen, zouden ze het niet laten maar wel dit: de naties proberen Jeruzalem een andere plaats te geven. Niet meer de voetbank van Gods voeten maar een buitenplaats van de Islam. Niet meer de stad waar God in het midden van Israël woont, maar een plaats verstoken van Joden. En stad waar Joden niets meer te zoeken hebben. En zegt Zacharia, het zal in die tijd niet alleen gaan om Jeruzalem maar ook om Juda, ook om het Bijbelse hartland.

Logisch is het wel als je erover nadenkt. De overste van de wereld gruwt van een wereld waarin Jeruzalem het centrum is. Hij moet wel sidderen bij de gedachte dat de Zoon van God daar ooit zal tronen en dat de volkeren op pelgrimstocht zullen gaan om daar de Heere te aanbidden en daar onderwezen te worden in Gods Woord. En dus mobiliseert hij alles wat te mobiliseren valt. En moeilijk lijkt het niet om een wereld die van God vervreemd is op de been te brengen. Kan hij in de hemel Gods volk niet meer aanklagen, hier wel. En hij doet het ook. Zelfs christenen die heimelijk nog steeds verliefd zijn op de vervangingsleer paait hij. En, dat moeten we hem toegeven, het lijkt hem aardig te lukken: In Bethlehem mogen al geen Joden meer komen, op het tempelplein af en toe maar zeker niet om te bidden en onder militaire bewaking kunnen zij de graven van de aartsvaders in Hebron bezoeken. En in haar algemene vergadering besluiten de meeste volken dat de kinderen van Israël illegaal Samaria en Judea bezet hebben.

Fascinerend is Zacharia 12 wel. Want er staat, nota bene!, dat de Heere God het zelf zo beschikt. Hij, die de geest van mensen formeert, zal maken dat de naties Jeruzalem willen opheffen. Ze moeten wel. Ze worden er met hun haren bij gesleept. Ze worden van bovenaf gedwongen om naar Jeruzalem te kijken. Het lijkt wel een mondiale verslaving.

Maar waarom?

Is het om Israël te louteren en in de moeite en strijd nog dichter bij zich te trekken? Er zijn Joden die dat vermoeden. Misschien is er nog een andere reden waarom de Heere het zo laat gebeuren: Paulus schrijft aan het begin van zijn brief aan Rome, dat God de wereld die zich van Hem afkeert overgeeft aan de zonde. Tot drie keer toe zegt Paulus dat. Hij zegt erbij dat God het ziet en dat Hij het ook niet door de vingers ziet. Hij verdraagt het en spaart het op, wat de volken doen, tot het oordeel. Is het dat? Dwingt Hij de wereld die Hem miskent en Hem buiten sluit, op het einde zich zelfs te vergrijpen aan Zijn erfdeel? Dwingt Hij de wereld uiteindelijk de weg van de zonde zover af te lopen?

Israël is het middelpunt van de wereld, en daarvan is Judea het hart en daarvan is Jeruzalem de navel. Als je de wereld zou vergelijken met een lichaam, dan heeft God haar zo verhard dat zij bezig is om zich af te snijden van wat haar met het leven en de toekomst verbindt.

Maar zegt de profeet: Jeruzalem zal blijven voortbestaan op zijn eigen plaats. De status van Jeruzalem, haar wezen is onaantastbaar. Juist omdat het God maar niet overkomt en Hij zelf de regie heeft, kan de stad het onbewogen aanzien. En dan staat er dat de Heere Juda het eerst verlossen. Want daar loopt Zacharia 12 op uit:

De komst van de Messias. God Die verschijnt als de Heilige Israëls aan een verbaasde, verbouwereerde, antisemitische en beschaamde wereld. En Zijn gericht zal voltrokken worden voor de muren van Zijn stad.

En de vraag is dan waar wij zijn. In welk kamp zijn wij te vinden? Zijn we toeschouwers, mensen die wel zullen zien en afwachten? Zijn we medeplichtig? Of zijn wij wachters op de muren van Jeruzalem. Herkennen we ons in de woorden van Jesaja 62: Om Sions wil zal ik niet zwijgen en om Jeruzalems wil zal ik niet rusten, totdat zijn heil opgaat als een lichtglans en zijn verlossing als een brandende fakkel.

De Heere geeft de wereld over aan de zonde. De Heere geeft ons over aan Zijn Geest.

- - - - - - -

Dit artikel is onderdeel van de meest recente nieuwsbrief over onze projecten in Judea en Samaria? Lees hier de hele nieuwsbrief.