Klik hier om het vorige artikel te lezen.

De terroristen gingen eerst een restaurant binnen, waar zij drie mensen vermoordden. Vervolgens reden zij in hun grijze Subaru naar een benzinestation, waar zij opnieuw het vuur openden en een vierde burger doodden. Een aanwezig lid van het veiligheidsteam van het dorp Eli schoot vervolgens één van de terroristen dood, nadat hij zelf door twee kogels was geraakt. De man werd afgevoerd naar een nabijgelegen ziekenhuis. De tweede terrorist wist aanvankelijk te ontkomen, maar werd later door Israëlische soldaten doodgeschoten, twintig kilometer van de plaats van de aanslag verwijderd.

Onder de vier vermoorde Israëli’s waren twee 17-jarige jongens en een IDF soldaat, die onlangs zijn dienstplicht had beëindigd. De slachtoffers worden vandaag, woensdag 22 juni, begraven.

Alle opties op de tafel na aanslag

Onmiddellijk na deze aanslag hield premier Benjamin Netanyahu consultaties met leden van zijn veiligheidskabinet, met IDF officieren en met de leiding van de binnenlandse veiligheidsdienst Shin Bet. De premier zei later dat “alle opties op de tafel waren”. Het bleef onduidelijk wat hij daarmee bedoelde, maar waarnemers interpreteerden dit als een waarschuwing dat het Israëlische leger opnieuw een grootschalige militaire actie in Samaria zou kunnen gaan uitvoeren. De roep om een dergelijke grote actie wordt steeds luider.

In de Knesset vond na de aanslag in Eli een emotioneel tafereel plaats, toen Limor Son Har-Melech, een vrouwelijk lid van de Otzma Yehudit factie, in huilen uitbarstte toen zij het spreekgestoelte beklom. Har-Melech citeerde vers 43 van het Bijbelboek Deuteronomium 32:

“Laat alle volken Zijn volk toejuichen, omdat Hij het bloed wreekt van Zijn dienaren; Hij neemt wraak op Zijn vijanden en de schuld van Zijn land en Zijn volk wist Hij uit”.

De televisiemedia in Israël switchten na de aanslag in Eli naar de bekende modus operandi die men ook zag tijdens de Tweede Intifada, in Israël ook wel aangeduid als de Oslo Oorlog. Deze ‘Tweede Intifada’ werd door de toevallige PLO leider Yasser Arafat gepland na de mislukte Camp David vredesconferentie in juli 2000. In september 2000 begon een ongekende serie zelfmoordaanslagen in Israëlische steden en schietaanslagen op Israëlische burgers in Judea, Samaria en Gaza. Deze bijna dagelijkse aanslagen leidden uiteindelijk tot de IDF operatie Homat Magen (Defensive Shield in het Engels). Het Israëlische leger trok toen opnieuw de door de Palestijnse Autoriteit bestuurde gebieden en steden binnen en maakte een eind aan de bestaande terreurinfrastructuur.

Situatie in Samaria

De huidige situatie, vooral die in Samaria, valt te vergelijken met wat er tijdens de Tweede Intifada gebeurde. Het verschil met die oorlog is, naast het ontbreken van zelfmoordaanslagen, dat de golf terreur nu van buitenaf wordt georganiseerd, vanuit Teheran in Iran. Het is voor iedereen die de situatie nauwlettend volgt, duidelijk dat de terreurgroepen Hamas en Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) hoofdzakelijk verantwoordelijk zijn voor de huidige terreurgolf. Hamas en PIJ krijgen grote hoeveelheden wapens en geld van het regime in Iran en leden van hun terreurmilities worden getraind door de Islamitische Revolutionaire Garde (IRG).

Hamas en PIJ zullen na het aftreden of overlijden van PA leider Mahmoud Abbas proberen om de controle over de Palestijnse Autoriteit over te nemen. Dat moment komt steeds dichterbij, gezien de leeftijd en de slechte gezondheid van Abbas. Daarnaast dient te worden aangetekend dat uit recente opinieonderzoeken is gebleken dat nu een meerderheid onder de Palestijnse bevolking in Judea en Samaria voor gewapende strijd tegen Israël is. Hamas is verder onder Palestijnse studenten veruit de meest invloedrijke beweging bleek uit recente verkiezingen op Palestijnse universiteiten in de door de PA bestuurde gebieden.

De eend

Israël zal na de aanslag in Eli een duidelijke keuze moeten maken over de aanpak van de escalerende situatie en dan met name die in Samaria. Chirurgische operaties in de steden Nablus en Jenin en ook de nachtelijke invallen in PA bestuurde gebieden om terroristen te arresteren, hebben niet het gewenste effect gehad. Integendeel, de terroristische activiteit is alleen maar toegenomen en men kan nu met recht spreken over een nieuwe Intifada. Deze realiteit zal moeten worden erkend, zeggen critici en zij verwijzen naar een uitspraak die premier Netanyahu ooit deed. Deze zei in 2011 over de vermeende vreedzame nucleaire activiteiten van Iran: “Wanneer het eruit ziet als een eend, wanneer het loopt en kwaakt als een eend, wat is het? Een eend!” De premier zei dit nadat hij een opsomming had gegeven van Irans nucleaire activiteiten die niets te maken konden hebben met “medische research”, zoals het regime in Teheran toen beweerde.

Nu dient Israël zich te realiseren dat het niet “Palestijnse terreur” bestrijdt, maar een bewuste poging om, met name, Noord-Samaria te veranderen in een IRG basis in het hart van Israël. De escalatie in de terreuraanslagen in dit gebied kwam direct na twee escalaties met PIJ in Gaza en moet gezien worden als onderdeel van de uitputtingsoorlog die Iran tegen Israël voert. PIJ heeft Jenin al veranderd in de IRG basis die het regime in Iran voor ogen had en probeert hetzelfde te doen in Nablus, waar Hamas de sterkste terreurgroep is.

De IDF dient zich dus, volgens een groeiend aantal leden van de huidige Israëlische regering, voor te bereiden op (tijdelijke) herbezetting van deze twee Palestijnse steden en het vernietigen van de daar aanwezige terreurinfrastructuur.