Hoe ga je om met anti-Israël demonstranten?
Door ds. Kees Kant -
24 februari 2025
Zaterdag 22 februari was het weer zover. Twaalf demonstranten stonden ’s ochtends vroeg op de stoep voor het Israëlcentrum. Met spandoeken en een megafoon klonken weer die bekende leuzen over genocide in Gaza. Na dit een uurtje te hebben aangezien besloot ik naar huis te gaan. Ik wandelde het Israëlcentrum uit, op weg naar huis. Toen gebeurde er iets opvallends. Ineens begonnen ze mij uit te schelden en na te jouwen met de kreet: “vieze zionist”.
Je zou denken: uitgescholden worden voelt heel onaangenaam. En toch deed me dit uitschelden goed. Waarom? Met deze kreet lieten de demonstranten hun ware gezicht zien. Bij leuzen als ‘genocide’ en ‘oorlog’, zouden toevallige voorbijgangers nog kunnen denken dat de demonstranten zich zorgen maken over de burgerslachtoffers in Gaza.
Maar bij de kreet ‘vieze zionist’ komt de ware agenda aan het licht. Een zionist is een Jood die het liefst in zijn thuisland Israël woont. Een zionist is ook een Jood buiten Israël die ernaar verlangt ooit naar het land van zijn of haar vaderen terug te keren. Het zionisme verbindt Joden met hun thuisland Israël.
Israëlhaters en Jodenhaters gebruiken echter datzelfde woord als scheldwoord. Iran en Hamas gebruiken nooit het woord ‘Israël’, maar altijd ‘zionisten’. Daarmee willen ze aangeven dat volgens hen Joden niet in Israël thuishoren. Voor hen is een zionist een bezetter en kolonisator.
Joden horen volgens hen niet thuis in Israël, dat zij liever Palestina noemen. En een Jood die daar toch woont zien ze als een zionist, een viezerik. Het ware gezicht van de demonstranten is dus niet de vermeende zorg over burgerslachtoffers, maar pure Jodenhaat en Israëlhaat. De oorlog in Gaza is voor hen een dankbare aanleiding om hun onderliggende Jodenhaat te ventileren.
Hoe ga je daar mee om?
Je kunt je boos maken en klappen uitdelen. Maar dan geef je ze precies wat ze willen: een terechte aanleiding om je aan te klagen. Beter is het te luisteren naar wat Petrus schrijft in zijn eerste brief:
En wie is het die u kwaad zal doen, als u navolgers bent van het goede? (…) En wees niet bevreesd zoals zij bevreesd zijn, laat u niet in verwarring brengen, maar heilig God, de Heere in uw hart; en wees altijd bereid tot verantwoording aan ieder die u rekenschap vraagt van de hoop die in u is, met zachtmoedigheid en eerbied. En heb een goed geweten, opdat in datgene waarin zij kwaad van u spreken als van kwaaddoeners, zij beschaamd gemaakt worden die uw goede levenswandel in Christus belasteren’
1 Petrus 3:13-16
Zachtmoedigheid en terughoudendheid is de beste reactie. Petrus zegt dat we vooral niet bang moeten zijn. Wij moeten niet bang zijn, maar degenen die zich opstellen als de vijanden van Israël en Joden moeten bang zijn. We moeten ons niet in verwarring laten brengen. Door alle berichten in de media is het risico van verwarring groot. Je kunt soms moedeloos worden van alle haat en leugens ten aanzien van Israël en Joden. En juist daar moeten we voor waken.
Als zich een gelegenheid voordoet om over Israël te spreken en de waarheid aan de orde te stellen, dan mogen we die aangrijpen. Dan mogen we getuigen van de hoop die in ons is. Gods Woord en Zijn beloften voor Israël geven ons hoop.
God zal uiteindelijk al Zijn beloften vervullen. Dat geeft ons hoop in plaats van wanhoop en verwarring. Om van die hoop verantwoording af te leggen is het wel belangrijk dat we op de hoogte zijn van de waarheid. Belangrijk om de Bijbel te lezen en de echte nieuwsfeiten over Israël te volgen.
Het is belangrijk om de Bijbel te lezen en de echte nieuwsfeiten over Israël te volgen.
En als dan toch van ons kwaad gesproken wordt en we belasterd worden, dan weten we dat zij eens beschaamd zullen worden. Gods waarheid overwint. We moeten wel een goed geweten hebben, zegt Petrus. Laten we waken voor hoogmoed of betweterigheid. Het heiligen van God en van Zijn Naam blijft ons hoogste doel.