Lees hier wat Israël wil doen ter bestrijding van de milieuproblemen.

Tijdens zijn toespraak op de milieuconferentie vertelde Shtayyeh de meest grove leugens over de oorzaken van de grote milieuproblemen in de PA gebieden. “De Israëlische bezetting vormde de grootste kritische lange termijnbedreiging voor het milieu in Palestina”, beweerde Shtayyeh. Hij voegde eraan toe dat “Israëls politiek systematisch het Palestijnse milieu vernietigde”.

Leugens

Zo beweerde de PA-premier dat Israël sinds 1967 2.5 miljoen bomen in ‘Palestina’ had ontworteld en vernietigd, inclusief 800.000 olijfbomen. Dit is een bewering die deel uitmaakt van de Palestijnse propaganda en die niet kan worden nagetrokken. Wanneer men op Google zoekt naar rapporten over de vermeende Israëlische ontworteling van bomen in de PA gebieden, dan komt men tot de conclusie dat alle rapporten hierover werden geproduceerd door pro-Palestijnse organisaties en media. De aantallen ontwortelde bomen lopen in deze rapporten uiteen van een paar honderdduizend tot 2.5 miljoen.

Shtayyeh beweerde vervolgens dat de meeste openbare instellingen, moskeeën, kerken en scholen zijn begonnen hun elektrische energie uit zonne-energie te halen. Ook zijn vijfhonderd scholen in de gebieden onder PA bestuur nu aangesloten op zonne-energie.

De pro-Palestijnse Israëlische activist Gershon Baskin toonde echter in zijn meest recente column voor The Jerusalem Post aan dat Shtayyeh ook hier loog. Baskin werkte voor Gigawatt Global, dat volgens hem tevergeefs probeerde om zonenergie te introduceren in de door de PA gecontroleerde gebieden. Eerst probeerde hij om Israël te blameren voor de mislukking van het project. Later gaf Baskin toe dat de Palestijnse gemeentes, of wellicht de PA zelf, verantwoordelijk was voor de totale mislukking van de introductie van zonenergie in de Palestijnse maatschappij in Judea en Samaria.

Volgens Shtayyeh zelf is Israël wel verantwoordelijk voor het gebrek aan zonenergie-projecten in de PA, omdat men ‘niet het hele grondgebied’ kan gebruiken. De PA-premier gaf vervolgens de “kolonialistische nederzettingen en hun rioolafval” de schuld van de niet geringe milieuproblemen in de PA. Wat hij verzuimde te melden, is dat alle Joodse dorpen en steden in Judea en Samaria zijn aangesloten op rioolwaterzuiveringsinstallaties.

Beweringen weerlegd

Het nieuwsagentschap Tatzpit in Israël dweilde na Shtayyehs toespraak de vloer aan met zijn beweringen en weerlegde de meeste daarvan. Hieronder kunt u een gedeeltelijke vertaling lezen van het Tatzpit rapport:

Alle rivieren en stromen zijn vervuild door afvalwater, slachthuizen er marmerindustrie, afkomstig uit de PA-gebieden. De gemeente Ramallah heeft enorme hopen afval in een verlaten steengroeve in de regio Binyamin gestort. Meer dan 280.000 kubieke liter afval werd daar wekenlang gedumpt en vervolgens in brand gestoken. Het vuur brandde bijna een week en de rook bereikte de buitenwijken van Jeruzalem.

PA-bewoners hebben een enorm autowrakterrein aangelegd in het hart van een natuurreservaat in Samaria. Honderden soortgelijke locaties zijn verspreid over Judea en Samaria, in bijna elk Arabisch dorp. Een illegale Arabische steengroeve, die duizenden are beslaat in het oosten van Goesh Etzion (vlakbij Bethlehem), is de grootste steengroeve tussen de Jordaan en de Middellandse Zee. De omvang van de milieu- en landschappelijke schade die deze steengroeve veroorzaakt, is onbeschrijflijk. Dit is slechts één van de velen binnen de Palestijnse Autoriteit, zonder toezicht, zonder controle en zonder hersteloperaties.

Een door de Palestijnse Autoriteit gecontroleerd natuurreservaat in de woestijn van Judea wordt doorkruist door kilometerslange wegen en is bezaaid met honderden illegale bouwwerken. Een bandenverbranding plaats in de buurt van Ramallah verbrandt banden en vervuilt het gebied voor de draad die uit de banden wordt gehaald. Het rioolwater van de Bir Zeit Universiteit, van de stad Bir Zeit en van omliggende dorpen stroomt openlijk als een stroom ongezuiverd rioolwater in Samaria.

Water als een politiek wapen

Leugens over water en milieu door functionarissen van de Palestijnse Autoriteit zijn niets nieuw en namen sinds 2008 in aantal toe. Dat was toen de Palestijnse Strategie Groep een nieuwe doctrine ontwierp, met als doel om het conflict met Israël te internationaliseren.

Ondergetekende kreeg in 2010 talloze authentieke documenten, waaronder de notulen van de vergaderingen van het gezamenlijke Palestijns Israëlische watercomité (JWC) van kolonel Ari Shalev. Hij was destijds het hoofd van de internationale afdeling van COGAT, het civiele bestuur van de IDF in Judea en Samaria. Uit die documenten bleek dat de PA loog over de oorzaken van het watertekort in de gebieden onder zijn bestuur.

Shalev gaf me documenten waaruit bleek dat van de 76 aanvragen voor waterprojecten die de PA sinds 2000 had ingediend er in 2001 al 73 waren goedgekeurd. Desondanks klaagde de PA over de weigering van COGAT om de vergunningen af te geven. Toen de PA Zich in 2009 verschool achter het argument dat er geen fondsen waren voor het implementeren van de waterprojecten, deed het Israëlische Ministerie van Financiën het aanbod dat Israël de waterprojecten zou gaan financieren. Een antwoord van de PA bleef echter uit.

De documenten wezen ook uit dat het uitermate slechte onderhoud van de waterinfrastructuur in de gebieden onder PA bestuur verantwoordelijk was voor het verlies van 33 procent van het drinkwater. De PA deed ook niets tegen de 250 illegaal geboorde waterbronnen in de gebieden onder haar beheer, ondanks een gezamenlijk JWC besluit om deze bronnen te dempen. De documenten van Shalev vormden de basis voor een thesis van de Zwitserse wetenschapper Lauro Burkhart, die na onderzoek te hebben gedaan in de PA ook tot de conclusie kwam dat de Palestijnse Autoriteit het waterprobleem had gepolitiseerd.