In het tuchtlied aan het einde van de Thora staat er een opmerkelijk vers in Deuteronomium 32:21: “Zij hebben Mij getart met goden van niets, getergd hebben ze Mij met hun beuzelarijen, daarom zal Ik hen tarten met een volk van niets, ze tergen met een volk van dwazen.”

Ook deze profetie is precies in onze tijd uitgekomen, 3336 jaar nadat de Thora op schrift werd gesteld door Mozes.

Wie is dit non-volk?

In de vertaalde tekst staat ‘volk van niets’, maar in feite staat er ‘een non-volk’.

Er zijn verschillende verklaringen wat dit non-volk dan moet betekenen. Deze term krijgt echter een specifiek tintje in deze tijd van onophoudelijke terreur en de poging tot een ‘Mars van Terugkeer’.

Uiteraard zal dit non-volk zich in de publieke arena presenteren als het oudste volk ter wereld, dat overal recht op heeft. Met name op de terugkeer naar een stuk land dat ze eerder aan anderen hebben verkocht.

En met hun PR-stunts weten ze overal de schijn van het grootste gelijk van de wereld te krijgen, concreet uitgedrukt in vele miljoenen UNESCO- of UNWRA-dollars, uiteraard door het Westen bijeengebracht.

Tactische identiteit

Ik werd geraakt door een uitstekende beschrijving van een non-volk door Gard Simons, die stelt dat de Palestijnse identiteit niet reëel is, maar ontstaan is om tactische redenen.

De strijd tussen de Arabieren en Israëli’s wordt in de media neergezet als een territoriaal conflict. Palestijnen doen het voorkomen alsof er in het huidige Israël een duizenden jaren oud volk leefde. Dit zou het Palestijnse volk zijn die bij de oprichting van de Staat Israël in 1948 verdreven zouden zijn. Maar dit klopt historisch niet.

Palestina is ‘Filistijns land’

Palestina betekent letterlijk ‘Filistijns land’. Iedere Bijbelkenner weet dat de oorspronkelijke Filistijnen in een kuststreek woonden die nu Gaza heet.

De naam ‘Syrië-Palestina’ ontstond tijdens de Romeinse bezetting en is een Romeinse benaming voor de streek rond Jeruzalem. Dit gebeurde in de tweede eeuw tijdens de grote Joodse opstanden tegen de Romeinen.

De Romeinen wilden iedere herinnering aan het bloeiende Joodse leven in Israël uitwissen. De Filistijnen waren al honderden jaren daarvoor verdwenen uit het huidige Israël.

Sindsdien is er veel gebeurd. De naam Palestina raakte in onbruik. Pas nadat de Engelsen heel Israël en heel Transjordanië samen weer Palestina noemden, werd er in 1946 een Anglo-Amerikaanse onderzoekscommissie ingesteld. Er was te veel verwarring en er moest klaarheid komen.

De Libanese historicus Khuri Hitti werd naar zijn mening gevraagd: “There is no such thing as Palestine in history. Absolutely not.’

Dit zei de PLO zelf over de ‘Palestijnse identiteit’

Palestina werd zo door de Romeinen genoemd, omdat die alle herinnering aan het Joodse volk wilden uitroeien. De Britten hebben deze opzettelijk foutieve naam overgenomen. De vraag is waar de Palestijnen dan wel vandaan kwamen.

Dagblad Trouw stelde deze vraag aan de PLO. Hun chef militaire operaties, Zahir Muhsein, geeft op deze vraag een eerlijk, oprecht en ondubbelzinnig antwoord (31 maart 1977).

Muhsein verwoordt dit schaamteloos als volgt: “We benadrukken die Palestijnse identiteit alleen uit politieke motieven. Het benadrukken van het bestaan van Palestijnen is een Arabisch belang, om een balans te vinden met het Zionisme. Die Palestijnse identiteit is in het leven geroepen om tactische redenen. Een Palestijnse staat is voor de Arabische gemeenschap een nieuw instrument om de strijd tegen Israël voort te kunnen zetten.”

De waarheid komt uit hun eigen mond. ‘Free Palestine’ is niets meer of minder dan een oproep tot genocide op het Joodse volk. Het wordt omringd door een web van leugens en geschiedvervalsing, die inmiddels door zeer veel wereldburgers geroepen en geloofd wordt.

Wij blijven bij de oude feiten.

Am Jisrael chai!