Jongste ambassadeur

Daarbij komt nog dat de pasgetrouwde Arabisch-orthodoxe christen al op 34-jarige leeftijd de jongste ambassadeur ter wereld werd. Hij groeide op in Jaffa waar hij aan een cultureel en religieus gemengde omgeving werd blootgesteld en zelfs boven een synagoge woonde. Maar Deek werd niet vanwege zijn etniciteit of religie gekozen, maar vanwege zijn buitengewone bekwaamheid.

Een paar jaar geleden werd hij naar Azerbeidzjaan uitgezonden, een land dat grenst aan Iran. Doordat het land 40% van Israëls olie levert, is het een van Israëls belangrijkste partners in de regio. Azerbeidzjaan, dat overwegend moslim is, is ook de thuisbasis van een Joodse gemeenschap die er al eeuwen woont. Het uitzonderlijke is dat het een van de weinige plaatsen is waar Joden nog nooit vervolging hebben meegemaakt.

Vluchteling

Als afstammeling van een familie die Jaffa ontvluchtte tijdens de onafhankelijkheidsoorlog van 1948, heeft George Deek familieleden verspreid over verschillende landen. Volgens de VN-definitie worden deze mensen als vluchtelingen beschouwd. Voordat de oorlog uitbrak, kregen veel Arabische dorpelingen van hun eigen autoriteiten te horen dat ze moesten vluchten omdat ze ervan overtuigd werden dat de Joden hen in hun huizen zouden afslachten. Weggaan zou tijdelijk zijn, zeiden ze. Als de oorlog voorbij was, zouden ze als overwinnaar weer terug kunnen keren. Maar toen de oorlog voorbij was, keerden velen niet terug.

De grootvader van George viel op tussen de Arabische massa. Hij zag de leugens van de leiders. Moedig verloor hij de ‘vluchtelingenkaart’ en vocht hij tegen de stroom in om naar huis terug te keren en Israëlisch staatsburger te worden.

Diplomaat

George Deek is een echte diplomaat. Hij weet hoe hij met verschillende doelgroepen moet praten. Hij verdoezelt het lijden van vluchtelingen niet, maar plaatst het in een context. Hij stelt onbevreesd dat “de Palestijnen slaven van het verleden zijn geworden, gevangengehouden door de ketens van wrok, gevangen in een wereld van frustratie en haat.” Christenen die in moslimlanden wonen, staan hem na aan het hart. Hij aarzelt nooit om te zeggen dat Israël een uniek toevluchtsoord is voor deze kleiner wordende gemeenschap.

George is een waarheidsspreker die altijd hoop uitdraagt en nooit mensen achterlaat. In de toespraak in Oslo die hem de openbaarheid in lanceerde, sprak hij over zijn buurman die een Holocaustoverlevende was. Van hem leerde hij zich op de toekomst te concentreren en niet vast te lopen op het verleden. George schrijft zijn grootvader toe dat hij tegenwoordig een Israëlische diplomaat is en geen Palestijnse vluchteling in Libanon, omdat het niemand minder dan zijn grootvader was die de moed had om een beslissing te nemen die voor anderen ondenkbaar was.