Sluiten

Zoeken.

Een moderne koningin Esther

Door Tal Hartuv - 

3 juni 2022

2021 CVI website (16)

De Joodse Aylin vluchtte op 12-jarige leeftijd uit Iran.

Ooit, lang geleden, was Iran het wereldcentrum van het Joodse leven. Joodse mensen vestigden zich voor het eerst in het land, dat destijds bekend stond als Perzië, na de Babylonische ballingschap.

In deze uitgestrekte gebieden werden de vierkante Hebreeuwse letters van vandaag gevormd uit de lineair gevormde letters waarmee de tien geboden werden geschreven. Verder was het de Perzische koning Cyrus die de Joden toestond terug te keren naar Jeruzalem om opnieuw God te aanbidden in de tempel. Ook was het in Perzië waar de Talmoed, dat enorme werk van de Joodse Wet, werd geschreven, gecodificeerd en bekrachtigd door geleerde rabbinale geleerden. Het is moeilijk te geloven dat deze eens zo vriendelijke natie nu wordt geregeerd door een extremistisch sjiitisch moslim-antisemitisch regime.

Aylin Sedighi-Gabbaizadeh

De Iraanse Jodin Aylin Sedighi-Gabbaizadeh was als 12-jarige een van de gelukkigen van de Joodse gemeenschap die in 1990 uit Iran vluchtte. Door waarheid en leugens van elkaar te onderscheiden en door uiterst voorzichtig te handelen, komen elementen uit Aylins leven overeen met die van de Joods Perzische koningin Esther.

Vlak voor de Iraanse revolutie werd Iran een gevaarlijke plaats. Vanaf het moment dat de Ayatollah tot koning werd ‘gekroond’, ontstond er een wreed religieus regime. Terreur zwierf door de straten. Meisjes en vrouwen leefden in angst dat hun kleding als 'onfatsoenlijk' zou worden beoordeeld, omdat ze wisten dat hun voortbestaan afhing van het feit of hun rok wel of niet drie centimeter te kort was. Vrouwen konden ter dood veroordeeld worden, alleen al omdat ze ‘verkeerd’ naar een van de revolutionaire bewakers keken. Het waren niet alleen de vrouwen. Dichters, docenten, journalisten en vrijdenkers leefden ook in angst voor hun leven. Maar het was de Joodse gemeenschap die het grootste gevaar liep. Veel bekende Joodse leiders werden ter dood veroordeeld. Een vriendin van Aylins familie werd ‘s morgens van haar werk gehaald en dezelfde dag nog geëxecuteerd.

Aylin’s familie, waarnemende Joden, leerden al snel hun Jodendom achter gesloten deuren te verbergen. De angst voor Joden werd groter toen het Iraanse regime propaganda uitzond, waarin werd beweerd dat Joden Palestijnse kinderen vermoorden. Op hun beurt werden juist deze kinderen geprezen voor hun acties tegen Israël, het ‘tirannieke regime’.

Thuisland

Het was de antizionistische propaganda, samen met haar ouders, die Aylin op zo’n jonge leeftijd al een fervent Zionist maakte. Haar vader en moeder leerden haar dat de Iraanse haatdragende propaganda anders was dan de werkelijkheid. Zo kon Aylin zelfs als jong kind zien dat een moord op een Jood in Israël niet slechts een aanval op een individu was, maar erop gericht was het bestaan van de Joodse natie in z’n geheel te vernietigen. Het onderscheiden van waarheid en leugen was een prachtige mentale oefening die haar een goede uitgangspositie verschafte voor haar toekomstige carrière.

Toen ze uiteindelijk in 1997 voor het eerst naar Israël kwam, stapte ze in Tel Aviv uit het vliegtuig en kuste de grond. In Israël had Aylin haar thuisland gevonden. Israël was een land van schoonheid en vrede. Het Joodse volk had de woestijn tot bloei gebracht. Omdat dit iets was om over te schrijven, werd Aylin journaliste. Net als koningin Esther had ook deze moderne Jodin een scherp moreel kompas en veel moed, en gebruikt ze haar gaven om de wereld op de hoogte te brengen van de gevaren die de Joden lopen in het land dat ooit zijn Joden koesterde.

Kay-Wilson_avatar

De auteur

Tal Hartuv

Tal Hartuv groeide op in het Verenigd Koninkrijk, maar maakte alija naar Israël waar ze onder meer werkte als gids. In 2010 overleefde ze een gruwelijke aanslag waarbij haar vriendin,...

Doneren
Abonneren
Agenda