Tot op een paar weken geleden zag het er naar uit dat het Corona-tijdperk een afgesloten hoofdstuk was hier in Israël. Helaas is dat met de opkomst van de nieuwe Delta-variant niet het geval. Maar zelfs met deze nieuwe variant hebben we het nog steeds niet over een serieuze golf zoals voorheen. Elke week hebben we wel weer een aantal bruiloften of bar mitswa-feesten waar we voor zijn uitgenodigd. Vanavond (donderdag) hebben wij ons eigen feest waar we onze familie voor hebben uitgenodigd. Het is de bruiloft van ons 19-jarig zusje. En op dit moment ben ik twee koffers aan het inpakken voor mijzelf.
Nog een bruiloft
Twee koffers? De eerste koffer, die eigenlijk ook voor ons hele gezin is, is voor de ‘Sjabbat Sjeva Brachot’ in een stadje ergens buiten Jeruzalem. Dit is de eerste Sjabbat na de bruiloft, die de bruid en bruidegom, en hun families samen feestelijk doorbrengen. Iedereen van de familie is hierbij aanwezig. In ons geval is dat rond de 100 mensen. Het gebruik is dat deze Sjabbat door de familie van de bruid wordt verzorgd. Bruiloften in onze gemeenschap eindigen vaak diep in de nacht. We verwachten niet voor 3 uur ‘s nachts thuis te komen. Wat ook betekent dat we veel Sjabbat-voorbereidingen te doen hebben. En met mijn verplichte Covid-test die ik morgen vroeg moet doen, is dat niet echt erg handig.
Deze test, en mijn tweede koffer, heb ik nodig omdat ik zondag (zo G-d het wil) naar de Verenigde Staten vlieg voor nog een andere bruiloft. Dit is de bruiloft van een goede vriend van mij. Een jesjiwa-jongen die ik lang heb begeleid. Eigenlijk wilde ik helemaal niet overvliegen. Behalve dat ik me geen ticket, verblijfskosten en zakgeld kan veroorloven, wilde ik ook mijn gezin niet alleen achterlaten. Maar de bruidegom wilde mij heel erg graag bij zijn bruiloft hebben. Hij komt zelf uit Europa en zijn bruid is een Amerikaans-Joodse vrouw, maar mijn vriend kent zelf niemand daar. De bruidegom wilde het zo graag dat zijn familie alle kosten op zich heeft genomen. Het enige wat ik hoef te doen, is een Covid-test te doen (want buiten Israël zijn de ‘eerste golven’ van de pandemie toch nog volop gaande), en op het vliegtuig stappen.
‘Stap op het vliegtuig. Alles wordt voor je geregeld!’ Alles… behalve het achterlaten van mijn gezin. Dit is de eerste keer sinds de geboorte van onze zoon dat ik naar het buitenland ga; en hem kennende gaat hij dit niet leuk vinden. Ook al is hij pas 3 jaar oud, hij herinnert zich mijn vriend -de bruidegom- nog goed. Hij vroeg, nadat wij hem vertelden over de bruiloft, twee dagen lang of hij daar niet ook naar toe kon gaan.
Koning en Koningin
Mijn vrouw voelt zich op dit moment niet goed. Ze is erg zwak. De dokter zegt dat ze beter moet eten en drinken en veel moet rusten. Dat laatste is iets wat met onze energieke en soms nogal ondeugende kleine jongen natuurlijk niet mogelijk zal zijn als ik in het buitenland ben. Maar de Joodse geleerden zeggen dat, ‘een bruidegom is als een koning’. Wanneer een koning beveelt volgen wij.
Als een bruidegom een koning is betekent dat, dat de bruid een koningin is. Maar hoe lang blijft ze dat? Het antwoord is: zo lang als haar man haar behandeld als een koningin.
In dit geval stond mijn koningin erop dat ik op het verzoek van deze nieuwe koning in moest gaan. En zo was het oordeel besloten… zelfs al heb ik er wat moeite mee. De dag van mijn vertrek is nog niet eens aangebroken, en ik heb al gemengde gevoelens over het -tijdelijk- achterlaten van zowel mijn gezin en het Heilige land. En ook al ga ik slechts voor een korte periode, ik weet zeker dat deze langer zal lijken dan wat het werkelijk is.
Als een bruidegom een koning is betekent dat, dat de bruid een koningin is. Maar hoe lang blijft ze dat? Het antwoord is: zo lang als haar man haar behandeld als een koningin.
Zeven jaren of een paar dagen?
Een wijze man zag ooit hoe iemand smakelijk een vis at. 'Jonge man, waarom eet je die vis?' vroeg hij hem. De jonge man antwoordde: 'Omdat ik van vis hou.' 'Oh. Je houdt van de vis’ zei de oudere man nu bedenkelijk, ‘daarom heb je de vis uit het water gehaald, gedood en gekookt… Vertel me niet dat je van de vis houdt. Je houdt van jezelf, en omdat de vis je goed smaakt heb je het daarom uit het water gehaald, het gedood en gekookt.' Rabbijn Abraham J. Twerski (1930-2021) schreef dat, ‘Te veel van wat [vandaag] liefde wordt genoemd, is vissenliefde. Een uiterlijke liefde hangt niet af van wat ik ga krijgen, maar wat ik ga geven.’
Rabbijn Eliyahu Dessler (1892-1953) zei: ‘Mensen maken een ernstige fout door te denken dat je geeft aan degenen van wie je houdt. De waarheid is dat je houdt van degenen aan wie je geeft.’ Er staat in de Thora: "En Jakob hield van Rachel, dus hij zei [tegen Laban]: 'Ik zal zeven jaren voor jou werken, voor Rachel, je jongste dochter' (Gen. 29:18) ‘Dus werkte Jakob zeven jaar voor Rachel, maar ze leken voor hem [slechts als] een paar dagen vanwege zijn liefde voor haar’ (29:20).
Verschillende commentatoren roepen de voor de hand liggende vraag op: ‘wanneer een persoon wordt gescheiden van degene van wie hij houdt, lijkt elke dag juist als een eeuw. Wat heeft het voor zin om te zeggen, ‘omdat Jakob van Rachel hield, leken zeven jaar slechts als een paar dagen voor hem’? Het zou juist het tegenovergestelde moeten zijn!
Jamim Achadim: één dag tegelijk
Dit is een van de vele voorbeelden waarom het altijd het beste is om de Thora in haar oorspronkelijke taal te lezen. Als we goed op de Hebreeuwse tekst letten, zien we dat er niet ‘een paar dagen’ staat, maar ‘Jamim achadim’ (uitzonderlijke dagen). Naar aanleiding hiervan scheef rabbijn en psychiater, dr. Abraham J. Twerski dat, ‘het succes van het werken met alcoholisten, is het principe van ‘one day at a time’. Als je een alcoholist vertelt dat hij nooit meer kan drinken, is dat zinloos. Het vooruitzicht dat hij nooit meer kan drinken, is voor hem onmogelijk te accepteren. Als je tegen hem zegt: 'Vandaag drink je niet, en morgen maken we ons zorgen over morgen', dan is dat acceptabel. Miljoenen verslaafden zijn met succes hersteld door 'één dag tegelijk' te nemen.
Deze techniek, zei rabbijn Twerski, is niet beperkt tot verslavingen. Over het vers in Psalm 95:7, 'hajom iem bekolo tisja'oe’ (vandaag, als je naar Zijn stem luistert), schrijft een commentator in zijn boek ’Kerem Shlomo’: “de slechte neiging van de mens probeert het navolgen van de Thora erg moeilijk te maken door te zeggen dat het niet mogelijk is om ons hele leven rekening te houden met de vele geboden van de Thora.” Het antwoord dat wij hierop kunnen geven is: “Ik hoef het alleen maar vandaag te doen. Op dit moment hoef ik de uitdaging van morgen niet aan te gaan.”
Hoe kon Jakob die zeven lange jaren van hard werk doorstaan? Door de methode van 'jamim achadim' toe te passen: één dag tegelijk. Misschien dat ik deze methode ook kan toepassen tijdens mijn verblijf in Amerika. Een dag tegelijk.
Aanbevolen artikelen
Artikel
25 juli 2024
De eerste stappen van de Israëlieten in Kanaän
Vanaf het 3e hoofdstuk in het boek Jozua volgen wij de intocht van ...
-47830.jpg?width=1366&height=765&mode=fit&format=jpeg&signature=a62cf225715b03bb0225cced73c38a951f6ed165)
Artikel
23 mei 2024
Leugens waarin velen geloven
Er is al meer dan een half jaar sprake van zeer eenzijdige berichtg...
-20756.jpg?width=1366&height=765&mode=fit&format=jpeg&signature=41991288d286b43c26b06bf8687da020cb8cd432)
