Voordat ik daar met een paar voorbeelden uit de Bijbel op inga, eerst dit: vrienden in Israël vragen ons om te bidden. En wat is dat in alle ellende kostbaar. Zijn we inmiddels zo dicht bij elkaar gekomen? Wat moet dat een vreugde geven in de hemel!

Mozes

Mijn eerste voorbeeld is Mozes. Als de kinderen van Israël bevrijd zijn uit Egypte, valt Amalek aan. En de Amalekieten vallen aan in de achterhoede. Dat zien we nu ook. Een columnist schreef in de eerste dagen van de inval van Hamas: ‘vrouwen en kinderen eerst’ heeft voortaan een andere klank gekregen!

Natuurlijk vecht het volk terug, maar er zijn er die te oud geworden zijn voor de strijd. Mozes bijvoorbeeld. Hij gaat op een heuvel staan om het verloop van de oorlog te zien. Maar hij staat niet alleen maar toe te kijken, hij heft zijn handen omhoog naar God. En hij blijft dat doen, later zullen Aäron en Hur zijn moede armen ondersteunen. Want hij merkt dat zijn gebeden Israël kracht verlenen. Sterker nog dan dat: door het gebed wordt de vijand verslagen.

Ik denk in deze dagen: wat doet Jezus nu? Wat doet de Leeuw van Juda? Wie houdt meer van de Joden dan Hij? Ik weet dat Hij pleit aan de rechterhand van God met een diep zuchten totdat Hij gaan mag, naar de aarde, naar Jeruzalem in al Zijn heerlijkheid en kracht.

Josafat

Een ander voorbeeld is koning Josafat (2 Kronieken 20). Als Juda overspoeld wordt door vijanden, gaat hij voor zijn volk staan, heft zijn handen omhoog en zegt tegen God: wij weten niet wat wij doen moeten, maar onze ogen zijn op U. Onze vijanden willen ons uit onze bezitting verdrijven, maar zult U hen niet richten? En dan antwoordt de Heere dat het Zijn strijd is! Hij zal de overwinning geven. En dan lezen we in het vervolg dat de kinderen van Israël tijdens de oorlog de lofzang aanheffen.

Bidden is dus tot God gaan met je eigen machteloosheid, en bidden is de Heere prijzen voor Zijn grote daden. Wat Hij deed, zal Hij nu ook doen! Bidden is dus het lijden en het kwaad dat Israël overkomt in Gods handen leggen en Hem roemen als de God van Israël Die grote daden doet!

Paulus

Het laatste voorbeeld is Paulus. Paulus die als opdracht heeft de komst van Gods Koninkrijk te verkondigen in het midden van de supermacht Rome. Aan de Efeziërs schrijft hij dat we de strijd niet voeren tegen mensen, maar tegen de geestelijke boosheden in de hemelse gewesten. Hij zegt hen dat zij de geestelijke wapenrusting moeten aantrekken, en een van de belangrijkste wapens daarvan is het Woord van God.

Als het om Israël gaat, dan moeten we niet de Bijbel dicht doen – dat doen nog steeds veel kerkmensen. Nee, als christenen moeten we de Bijbel openen. En, zegt Paulus: we moeten in die strijd aanhoudend bidden.

Bidden betekent ook Gods Woord laten horen en uitspreken voor het front van de machten van de duisternis. Bidden is de duivel en zijn geesten de beloften van God laten horen en dan wordt bidden een geweldige kracht.

Hoe kunnen we Israël steunen?

Door te laten merken dat we het Joodse volk liefhebben. Door onze gaven te geven nu zij onze gaven nodig hebben. En door onze plaats in te nemen voor het Aangezicht van de God van Israël: Heere, sta op. Doe Uw haters wijd en zijd, verjaagd, verstrooid zuchten.

Wilt u zelf een gebedsbijeenkomst organiseren in uw gemeente of kring? Klik hier voor wat bruikbare handvatten.