Dit is precies wat er gebeurde met de familie Bitterman uit Brazilië. Iedereen in de kibboets kent hen, iedereen houdt van hen. Rafael (43 jaar), zijn vrouw Fernanda (34 jaar) en hun kleine prinses Liana (7 jaar) kwamen twee jaar geleden naar Israël en werden ondergebracht in kibboets Revivim. Ze zijn letterlijk de halve wereld overgevlogen om thuis te komen.

Door een gelukkig 'toeval' werden ze niet alleen deelnemers aan het programma 'First Home in the Homeland', maar ook mijn buren. We hebben dan ook vele gelukkige uren doorgebracht op ons gezellige balkon en samen Joodse feestdagen gevierd. In het begin konden onze kinderen elkaar niet verstaan. Mijn zoon spreekt Russisch als moedertaal en Liana spreekt Portugees. Het duurde slechts drie weken voordat ze samen in het Hebreeuws begonnen te spelen.

De alija was voor hen geen spontane beslissing. Rafael was zich altijd bewust van zijn Joodse wortels en trots op zijn afkomst. Fernanda staat volledig achter hem. Ze zijn zelfs volgens de Joodse tradities onder de chuppah getrouwd. Bovendien zijn zijn ouders kort voor hen ook naar Israël verhuisd. Het eerste wat Rafael deed toen hij aankwam, was een Israëlische vlag op het balkon hangen. Ze konden natuurlijk bij Rafaels ouders in de stad wonen, maar ze besloten via het 'First Home in the Homeland' programma te komen vanwege de betere integratie voor hun dochter en de intensieve Hebreeuwse lessen voor hen.

Let op! Tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Foto's: CvI

In Brazilië werkte Rafael als fysiotherapeut en Fernanda als verpleegkundige. Daarom was het voor hen erg belangrijk om de taal op een hoog niveau te leren. Ze werken momenteel niet in hun vakgebied, maar hebben grote vooruitgang geboekt met Hebreeuws. Rafael werkt in de plaatselijke supermarkt, Fernanda is tijdelijk gestopt met werken in de kleuterschool van de kibboets omdat er onverwachts een wonder gebeurde... We hebben altijd gezegd dat een zaadje dat in vruchtbare grond wordt geplant, vruchten afwerpt, en dat werkt echt.

Deze Tu BiShvat (Joods Nieuwjaar van de Bomen) bracht hen de belangrijkste vrucht. Precies op 13 februari werden ze ouders van twee dochters, omdat hun tweede dochter besloot om in het Beloofde Land in kibboets Revivim geboren te worden. Ze gaven haar de naam Tamari, wat 'dadel' betekent in het Hebreeuws. Ze deden dit in overeenstemming met de mooie traditie om kinderen die op Tu BiShvat geboren worden, te vernoemen naar bloemen, vruchten en planten. Slechts een maand later, tijdens het Purimfeest, verschenen ze met z'n vieren verkleed als 'M&M's'-snoepjes.

Ik schreef dit verhaal om jullie te laten zien wat echte vrijheid is. Echte vrijheid is je thuis voelen in het Beloofde Land, zodat je hier je leven kunt opbouwen, je veilig genoeg voelt om een nieuw leven te schenken en trots genoeg bent om te laten zien wie je bent!