De 100-jarige Meir Halimi maakte alija en overleed een dag later
Door Joanne Nihom -
2 december 2020
Net als veel Joden over de hele wereld, droomde ook Meir Halimi ervan om naar Israël te emigreren. Pas op zijn honderdste lukte dat. Afgelopen week landde hij, samen met een van zijn zonen, op het vliegveld Ben Goerion. Eindelijk thuis.
Meir Halimi
Halimi werd geboren in Algerije. Op 20-jarige leeftijd meldde hij zich bij het Franse leger en vocht tegen de nazi's. Voor zijn moed en scherpzinnigheid in de oorlog werd hij benoemd tot Ridder van het Franse Legioen. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog vestigde Halimi zich in Nice, waar hij eerst een kruidenierswinkel runde en later een autofiliaal.
Halimi trouwde met Odette en ze kregen drie zonen: Gille (67), Mark (65) en Michel (58). 'Vader was een zionist in hart en ziel', herinnert zijn zoon Michel zich. 'Hij was altijd met Israël bezig, dat was belangrijk voor hem. Hij was een bijzondere persoonlijkheid en bij iedereen geliefd.’
Veertig jaar geleden kocht Meir begraafplaatsen voor zichzelf en zijn vrouw in Jeruzalem. ‘Hij had het allemaal voorbereid. Hij wilde niet begraven worden in Frankrijk, hij wilde alija maken. Hij zag Israël als zijn thuis’, voegt Michel eraan toe.
Hij was altijd met Israël bezig, dat was belangrijk voor hem. Hij was een bijzondere persoonlijkheid en bij iedereen geliefd.
— Michel, zoon van Meir Halimi
Eindelijk thuis
Odette stierf anderhalf jaar geleden en werd begraven in Israël. Meir bleef alleen achter in Nice. Gille, die tot voor kort een ziekenhuis in Marseille leidde, zorgde samen met zijn broers voor zijn vader. Tijdens de periode van het coronavirus was dat ingewikkeld, omdat ze bang waren hem te besmetten. "Het was een moeilijke periode voor ons en voor vader, aangezien we hem niet konden zien of bezoeken", herinnert Michel zich. ‘Toch heeft hij die periode goed doorstaan.’
Een week geleden was het dan zover. Samen met zijn zoon Gille emigreerde Meir naar Israël. Het was een zware reis voor hem, hij was moe, maar zo blij toen hij eindelijk thuiskwam.
Hij heeft er niet lang van genoten. De volgende dag, minder dan 24 uur na aankomst in Israël, stierf Halimi in zijn slaap.
'Alleen rechtvaardige mannen sterven in hun slaap', zegt Michel in tranen. ‘Hij kwam naar Israël, realiseerde zijn grote droom en hoe symbolisch dat hij hier is gestorven en kan worden begraven. Precies zoals hij het in zijn testament had vastgelegd. Hij heeft eindelijk rust.’
Meir Halimi werd naast zijn vrouw Odette begraven op de begraafplaats Givat Shaul.