Zaterdagmorgen, uitgerust trek ik de deur achter mij dicht en ga op weg naar de Messiaanse gemeente ‘Jerusalem Assembly House of Redemption’. Dit is een gemeente die ik regelmatig bezoek. Het is Shabbat, er rijden geen bussen dus vandaag neem ik dan maar de benenwagen. Gelukkig is het weer de laatste tijd flink opgeknapt, de lente hangt in de lucht. Het is rustig op straat, ik geniet van de wandeling en het lekkere weer. Bij aankomst in de gemeente word ik hartelijk begroet.

Enthousiast begroet ik enkele bekenden en neem plaats naast een groepje jongeren. Langzamerhand leer ik steeds meer mensen in de gemeente kennen. Naast de reguliere diensten is er elke donderdag een jongerenavond. Op deze avond wordt er gezamenlijk gegeten en wordt de Bijbel bestudeerd. Deze bijeenkomst bouwt het geloof van de jongeren op en brengt hen dichter bij elkaar. Ook ik probeer zo vaak mogelijk deze bijeenkomsten bij te wonen om zo een grotere kring van gelovige mensen om mij heen op te bouwen. Het wordt langzaam stil in de zaal, de voorganger opent de dienst…

Voor mij is het elke keer weer bijzonder om samen met Joods Messiaanse gelovigen in Israël God te aanbidden en samen het Woord te openen. Ik raak in gesprek met een Joodse vrouw die mij het volgende vertelt: ‘Wij, Joods Messiaanse gelovigen, zijn een kleine maar groeiende gemeenschap. Soms is dit moeilijk want sommigen van ons worden hierdoor verstoten. We beleven ons geloof in een wereld die ons niet als Jood en niet als christen ziet. Maar het gezamenlijke doel, de verlossing door Jezus aan ons eigen volk Israël te verkondigen, is groter dan alle weerstand die wij ervaren.’