Gisteren zag ik een foto van de optocht door Amsterdam: de ‘Rode Lijn’-demonstratie. Een enorme banner, over de volle breedte van de straat, met daarachter prominenten die zich verdrongen om vooraan te staan. In witte letters het woord ‘Genocide’, op een achtergrond van rood en zwart. Dezelfde kleuren die ooit de nazivlagrepresenteerden.

Die kleurencombinatie, ooit symbool van haat en vernietiging, werd nu opnieuw zichtbaar in het hart van onze hoofdstad. En het doelwit? Niet de nazi’s, maar Israël. De boodschap lijkt duidelijk: de Joden zijn nu de daders. De slachtoffers van toen worden weggezet als de onderdrukkers van nu met een nazivlag als banner.

Israël wil echter vrede. Maar telkens opnieuw wordt het land belaagd op zijn eigen grondgebied, met het uitgesproken doel om hen in zee te drijven. Iran, Hamas, Hezbollah, Irak en Jemen voeren een nietsontziende oorlog. Niet tegen soldaten, maar tegen de vrouwen, kinderen en bejaarden van Israël. Israël moet van de kaart worden geveegd. De aanval van 7 oktober 2023 was daar een gruwelijke voorbode van. Volgens hun leiders moeten er nog vele 7 oktobers volgen.

Tachtig jaar na de Tweede Wereldoorlog wordt het Joodse volk opnieuw bedreigd met vernietiging. Natuurlijk zal dat niet gebeuren, maar de uitingen zijn angstaanjagend. Hopelijk wordt Nederland op tijd wakker, voordat er aanslagen gebeuren zoals in Manchester afgelopen week. Voordat het rood-zwart van 80 jaar terug opnieuw symbool wordt van een vreselijk kwaad.