Ultimatum

Abbas gaf eind vorige week een redevoering voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, waarin hij opnieuw dreigementen uitte aan het adres van Israël. Hij gaf Israël één jaar om zich volledig terug te trekken uit Judea, Samaria en Oost-Jeruzalem. De Palestijnse leider zei dat wanneer Israël niet aan deze eis zou voldoen, dat hij dan naar het Internationale Gerechtshof in Den Haag zou gaan om Israël aan te klagen. Ook dreigde hij de mondelinge erkenning van de staat Israёl weer in te trekken wanneer Israёl niet binnen een jaar vertrokken is uit de gebieden. Deze erkenning dateert uit 1993, toen de PLO het Oslo-akkoord sloot met Israël.

Eén van Israëls voorwaarden voor het ondertekenen van het Oslo-akkoord was dat de PLO haar handvest, waarin wordt opgeroepen om de staat Israël te vernietigen, officieel zou intrekken. Echter, toen het Palestijns Nationaal Congres bijeen kwam in Gaza op 24 april 1996, werd slechts een resolutie aangenomen die de PLO opriep om zijn handvest te wijzigen. In werkelijkheid bleef het oude handvest waarin stond dat Israël vernietigd moest worden bestaan tot op de dag van vandaag.

Nieuw vredesproces?

Abbas maakte in zijn videotoespraak ook duidelijk dat hij het al jaren gestrande vredesproces wil vlottrekken. Vervolgens wil hij een vredesconferentie houden onder auspiciën van het zogenaamde Kwartet. Dit is een groep die bestaat uit de Verenigde Naties, de Europese Unie, Rusland en de Verenigde Staten.

Abbas: “Om ervoor te zorgen dat ons initiatief geen open einde heeft, moeten we stellen dat Israël, de bezettende macht, een jaar de tijd heeft om zich terug te trekken uit het Palestijnse gebied dat het in 1967 bezette, inclusief Oost-Jeruzalem. We zijn bereid om het hele jaar door te werken aan de afbakening van grenzen en het oplossen van alle problemen betreffende definitieve status (van een eventuele Palestijnse Staat) onder auspiciën van het internationale Kwartet en in overeenstemming met de resoluties van de Verenigde Naties.”

Rol Kwartet

Het Kwartet werd in 2002 opgericht tijdens het hoogtepunt van de zogenaamde Tweede Intifada, die in Israël ook wel wordt aangeduid als de ‘Oslo-Oorlog’. Het eerste doel van het Kwartet was om stappen te ondernemen die de Palestijnse economie vooruit zouden helpen. Een ander doel was om de zogenaamde Tweestatenoplossing voor het Palestijns Israëlisch conflict overeind te houden.

In feite was het Kwartet alleen gedeeltelijk succesvol in haar eerste doel. Dat gebeurde echter na het einde van deze Tweede Intifada. Afgezant Tony Blair slaagde er samen met Israël in om enige economische projecten te realiseren die de Palestijnse bevolking hielpen.

Aan het begin van dit jaar hield het Kwartet weer een vergadering over het houden van betekenisvolle onderhandelingen tussen de Palestijnse Autoriteit en Israël. Tijdens die vergadering riep het Kwartet beide partijen op om zich te onthouden van unilaterale stappen die de Tweestatenoplossing moeilijker te realiseren zouden maken.

Internationalisatie conflict

Abbas’ idee over een internationale vredesconferentie onder auspiciën van het Kwartet is in de eerste plaats ingegeven door zijn overtuiging dat de Verenigde Staten niet langer de rol van eerlijke bemiddelaar kunnen spelen. Echter, achter het idee zit veel meer.Abbas heeft sinds 2008 geprobeerd om het conflict met Israël te internationaliseren en is daar gedeeltelijk in geslaagd. De PA heeft bijvoorbeeld de status van ‘staat’ gekregen van het Internationale Gerechtshof in Den Haag. Dat is ook het geval met andere instituten die gelieerd zijn aan de Verenigde Naties.

Een oplossing van het conflict met Israël is daardoor niet dichterbij gekomen, maar eerder verder weg. Israël zal niet akkoord gaan met het idee van een internationale vredesconferentie die door het Kwartet zal worden geleid. De aanwezigheid van Rusland, de Europese Unie en de VN in het Kwartet is voor Israël een dooddoener. De VN, bijvoorbeeld, wordt gedomineerd door de moslimlanden en die staan bijna zonder uitzondering aan de kant van de Palestijnse Arabieren.

De EU heeft zich verder gediskwalificeerd als eerlijke bemiddelaar, omdat het de PA voortdurend heeft geholpen om de status quo in het zogenaamde C-gebied in Judea en Samaria te veranderen in het voordeel van de PA. Dit gebied werd onder de Oslo-akkoorden toegewezen aan Israël en wordt sindsdien bestuurd door het civiele orgaan van het Israëlische leger (COGAT).

De EU vindt echter dat het gehele C-gebied, waar het overgrote deel van de zogenaamde Joodse nederzettingen is gelokaliseerd, bij een toekomstige Palestijnse staat moet worden getrokken.

Positie Abbas brokkelt af

Abbas’ redevoering werd geprezen als ‘historisch, moedig en zonder precedent” door PA-functionarissen en leden van Abbas’ Fatah-beweging. Deze functionarissen beweerden dat de ideeën van Abbas worden gedeeld door een overgrote meerderheid van de Palestijnse Arabieren. In werkelijkheid werd Abbas echter geridiculiseerd door een menigte Palestijnse Arabieren. Zij vonden dat hij niets nieuws had verteld tijdens de redevoering en dat hij slechts een kleine minderheid van de Palestijnse bevolking representeerde.

Vooral Abbas’ ultimatum aan het adres van Israël werkte op de lachspieren van menige Palestijnse Arabieren. Men vroeg zich af hoe de bejaarde leider zijn ultimatum kracht wilde bijzetten. “Wow ik ben er zeker van dat de Israëli’s in een staat van shock verkeren door het ultimatum van Abbas”, schreef de Palestijnse student Akram Maslamani op zijn Facebookpagina.De Palestijnse journalist Ayman Abbed schreef dat de hele redevoering een bewijs was dat Abbas’ politiek een kolossale mislukking was geworden en dat hij daarom nu opnieuw de hulp van de internationale gemeenschap inriep.

Een andere Palestijnse commentator schreef dat Abbas’ redevoering totaal irrelevant was en dat 99 procent van de Palestijnse Arabieren niet de moeite hadden genomen om de speech op de Palestijnse televisie te zien. Abbas wordt door de Palestijnse bevolking beschouwd als een fossiel die corrupt is en geen enkele invloed meer heeft op wat er in de Palestijnse dorpen en steden gebeurt.

Opinieonderzoek

Het laatste opinieonderzoek dat werd uitgevoerd door het Palestijns Centrum voor Politiek- en Opinie Onderzoek (PSR) laat zien dat bijna tachtig procent van de Palestijnse Arabieren wil dat Abbas aftreedt en dat Hamas eventuele verkiezingen in de door de PA bestuurde gebieden en Gaza zou winnen. Fatah zou 32 procent van de stemmen krijgen tegen 37 procent voor Hamas.

Het onderzoek liet ook zien dat 83 procent van de Palestijnse Arabieren vindt dat de PA door en door corrupt is en dat 63 procent denkt dat de Tweestatenoplossing niet langer relevant is. Een meerderheid van 54 procent van de Palestijnse Arabieren is voor hervatting van de gewapende strijd tegen Israël zoals we die zagen in de Tweede Intifada.

Het PSR-onderzoek werd gepubliceerd op hetzelfde moment dat er in Hebron sprake was van een openlijke rebellie tegen de PA. Hebron is de grootste stad in de door de PA bestuurde gebieden. De stad wordt nu in feite gecontroleerd door een aantal clans die hun eigen instituten, zoals rechtbanken, hebben opgericht.

Hamas buit situatie uit

Hamas probeert ondertussen de instabiele situatie in Judea en Samaria uit te buiten en besloot om opnieuw te grijpen naar het wapen van massieve terreuraanslagen in Israël.

De IDF voerde daarom de afgelopen week iedere nacht invallen in Palestijnse steden zoals Jenin uit. Het leger stuitte daarbij op gewapend verzet van een grote Hamas terreurcel. Bij de schietpartijen werden vijf Hamas-terroristen gedood, terwijl twee leden van de gewond raakten.

De IDF schat in dat er nog een flink aantal leden van de Hamas terreurcel op vrije voeten zijn en kondigde aan dat de golf van arrestaties zal doorgaan.