Op het moment dat ik dit schrijf, zitten bijna honderd ontvoerden, levend of dood, al meer dan 450 dagen vast in de krochten van de terroristentunnels in Gaza. Wie denkt er nog aan hen? Wie heeft zich voor hen ingezet?
In ieder geval niet de leiders in deze wereld, noch wereldorganisaties als de VN en de Veiligheidsraad, en ook niet organisaties als Amnesty International, Oxfam Novib, Pax, Protestantse Kerk Nederland of de Rooms-Katholieke Kerk, die het voor hen zouden moeten opnemen.
Vijftien maanden lang een oorverdovend zwijgen ten aanzien van de ontvoerden, en een megafoon om Israël te beschuldigen van genocide, baby- en kindermoord en apartheid. Een aantal van de ontvoerden is vrijgekomen.
In eerste instantie spraken zij niet over hun verschrikkingen, omwille van het lot van degenen die nog vastzitten. Inmiddels is duidelijk, dat wat hen overkomen is met geen pen te beschrijven is: zware martelingen, verkrachtingen en alle andere niet te beschrijven verschrikkingen om hen te vernederen en kapot te maken.
Het nieuwe jaar is begonnen. Wij wensen elkaar een gezegend jaar, en doen even de ogen dicht voor de terreur van Hamas, Hezbollah, Islamitische Jihad, Iran, Jemen en Irak. Israël heeft echter nóg een oorlog te voeren: die tegen de leugen.
Uit alle hoeken van onze maatschappij is deze massale aanval op het Joodse volk ingezet. Om mij heen hoor ik veel mensen zeggen dat er toch wel een kern van waarheid zal zitten in het nieuws over de aanvallen van Israël op ‘onschuldige’ burgers.
De enige schuldige is echter Hamas. Vijftien maanden lang lieten zij de ontvoerden niet vrij. Zich verschuilend in scholen, ziekenhuizen en moskeeën. Ze geven hun aanvallen niet op, met als doel zoveel mogelijk Joden te vermoorden. De afgelopen weken werden er elke nacht raketten uit Jemen op Israël afgevuurd, waardoor Israëlische burgers telkens weer de schuilkelders in moesten vluchten.
De komende tijd zullen ontvoerden levend of dood aan hun families worden teruggegeven. Daar zijn we dankbaar voor, daar hebben we ook om gebeden. De vijanden van Gods volk zullen echter niet stilzitten en telkens weer listige aanvallen beramen.
“Laat Mijn volk gaan om Mij te dienen”, sprak Mozes 3500 jaar geleden namens God tegen de farao van Egypte. En dat is ook de enige boodschap voor nu aan Hamas en Iran. En ons gebed blijft: “O God, verlos Israël uit al zijn benauwdheden” (Psalm 25:22).