De mensen die vandaag vertrekken komen allemaal uit de provincie Vinnitsa. Dat verbaast ons een beetje, omdat het hier redelijk rustig is. Maar als je de verhalen hoort waarom mensen vertrekken, dan wordt het plaatje een beetje duidelijker.

Het verhaal van Zhanna

Bijvoorbeeld het verhaal van de 84-jarige Holocaustoverlevende Zhanna. Ze vertelde dat wij haar dochter twee jaar geleden naar Israël hebben gebracht. Zij woont met haar familie in Karmiël en het gaat heel goed met haar.

Op verzoek van haar dochter, die haar moeder opbelde, zei ze: 'Lieve moeder, we weten niet hoe de situatie zich verder ontwikkelt. Ik ben al twee jaar in Israël en het is hier zo goed. Er wordt voor ons gezorgd, we werken, we dragen ook economisch bij aan het land. Moeder, ik wil graag dat je de laatste jaren bij ons in het Beloofde Land kan doorbrengen.'

Zhanna heeft er goed over nagedacht en uiteindelijk geconcludeerd: mijn dochter heeft gelijk.

Vanmorgen haalden wij Zhanna op. Als klein meisje is ze gevlucht voor de nazi’s uit Kertsj, een kleine stad in het zuidoosten van de Krim. Na de oorlog kwam ze in een weeshuis terecht. Jaren later leerde ze haar man kennen, in Vinnitsa. Toen vestigden ze zich hier. Ze had altijd wel een verlangen om naar Israël te gaan, maar telkens werd het uitgesteld.

Spijt

Nu, in de auto op weg naar Moldavië, vertelde Zhanna dat ze enorme spijt heeft: "Waarom ben ik niet eerder vertrokken naar Israël? Helaas kunnen we de tijd niet terugdraaien. Gelukkig kan het nog, op mijn hoge leeftijd die reis maken." Ze nam afscheid van de thuiszorg. In alle rust vertrok ze, omdat ze weet dat ze warm onthaald zal worden in Karmiël.

Een andere familie komt uit Bershad. Een gezin met twee jonge kinderen (zie de uitgelichte foto bovenaan). Vader Alex ken ik heel goed. Elke keer als we naar Bershad komen met voedselpakketten en mensen bezoeken ontving hij ons. Het verbaasde mij dat hij naar Israël besloot te vertrekken. Ik zei hem: 'Alex, ik had nooit gedacht dat jij zou vertrekken'.

Hij zei: 'Koen, je hebt totaal gelijk. Ik was nooit van plan om te vertrekken. Maar een dierbaar familielid van ons, die vlakbij Soemy woont (veertig kilometer van de Russische grens, red.) kreeg een verdwaalde raket op zijn huis. Het huis is totaal verwoest en hij is verlamd. We hebben toen het besluit genomen om toch te vertrekken, omdat we niet weten hoe de oorlog zich zal ontwikkelen. Blijft het in het oosten? Wordt het uitgebreid?'.

De vraag die Alex stelt houdt ook ons bezig. Op de kaart zie je dat meer en meer... Het Oekraïense leger zegt dat ze voor elke meter vechten om onze grond terug te krijgen. Het Russische leger zegt het tegenovergestelde. Wie van de twee gelijk zal hebben, weten we niet. Er wordt hard gevochten, met veel slachtoffers, met veel ellende en bombardementen op woonwijken. Dat hoef ik jullie niet te vertellen, dat is nog altijd dagelijkse kost in het nieuws.

Dan de vluchtelingenstroom... Mensen zijn totaal verward. Hoe moet het allemaal verder? Zoals gezegd: wij gaan door om Joden uit het oorlogsgebied te halen. Naar veiligere gebieden. Naar Israël!

Begin volgende week zijn er vanuit Polen, Moldavië en Roemenië weer honderdvijftig Joden, die wachten op hun eenmalige vlucht naar Israël. We zijn dankbaar dat we dit voor hen kunnen doen. We weten ook dat veel Joodse familie onze woorden herinneren, die we hebben verkondigd.

Als je het verlangen hebt om terug te keren naar het Beloofde Land, contacteer ons! Dat is de boodschap die wij verkondigen. Maar aan de andere kant zijn er ook veel Joodse families die besluiten om te gaan, omdat familie in Israël hen opbelt en oproept: vertrek nu voordat het te laat is. Zoals we gezien hebben wat is gebeurd in Mariupol, Cherson en vele andere steden die nu bezet zijn.

Onze eerste prioriteit is nog altijd het helpen van Joodse families, vluchtelingen of niet, die weg willen naar veiliger oorden. Ook zijn we bezig met onze voedselpakkettenactie. Op ons verzoek hebben we Joodse scholen gevraagd om dagzomerkampen te organiseren voor de Joodse kinderen, voor vluchtelingen en voor kinderen van andere families die gevlucht zijn. Dat doen ze nu ook volop. Meer daarover in een volgende update!

Help mee

Wilt u ons werk in Oekraïne mede mogelijk blijven maken? Doneer dan voor ons noodfonds, waarmee we de evacuatie van Joodse vluchtelingen mogelijk maken en hen voorzien in de eerste levensbehoeften.