Shahbazi legde uit dat Israël geen andere keus had dan op dit moment een slag toe te brengen, omdat Iran op het punt stond om nucleaire wapens te produceren — en die ook zeker zou gebruiken tegen Israël. Zoals drones en ballistische raketten nu al op veel burgerdoelen zijn gericht en dood en verderf zaaien, is het uiteindelijke doel van Iran om chaos in de wereld te creëren en de Joodse staat compleet te vernietigen. Volgens de sjiitische islam wordt de komst van de twaalfde Mahdi, de beloofde redder, nog tegengehouden doordat de Joodse staat (Israël) bestaat. Pas als deze obstakels verdwijnen, kan hij komen om vrede te brengen en de wereld te leiden volgens de sjiitische islam.

Bij de komst van de islamitische staat was 99% van de Iraanse bevolking voorstander van de islamitische republiek. Niemand wist echter wat dat precies zou betekenen. Het grootste deel van de bevolking is inmiddels compleet omgedraaid. Het schrikbewind dat de macht uitoefent over de 92 miljoen Iraniërs, heeft nog maar weinig sympathie in Iran.

De slagen die Israël in Iran uitvoert, hebben dan ook veel sympathie. Volgens Shahbazi heeft Israël voor Iraniërs een app en website in het Farsi in de lucht, waarop informatie gedeeld wordt over waar Israël gaat aanvallen en op welke plekken zij niet moeten zijn. Dit is eigenlijk een soortgelijke berichtenservice als je in Israël zelf krijgt, maar dan over aanvallen van vijanden op Israël. De app informeert waar raketten verwacht worden. Israël legt echter dezelfde zorg aan de dag voor de burgerbevolking van een vijandig land. Zij informeert de burgerbevolking van Iran waar ze gaan aanvallen, zodat zij nog tijdig weg kunnen. Uniek in de geschiedenis!

Afgelopen zondag, na een bijzonder indrukwekkende preek, kwam het gebed voor de noden in de gemeente en in de wereld. Ook Israël kwam voorbij in het gebed. De gemeente moest de gebeurtenissen niet te snel in een eindtijdscenario plaatsen; Israël deed niet alles goed, ook de regering van Israël niet — al waren er nog wel beloften voor Israël. Afijn, iedereen in het gebed naar de zin maken! Zo wordt er gedacht onder veel voorgangers: geen onrust, en al helemaal niet over Israël.

Ja, en dan, we leven in een tijd waarin Israël bijna van de kaart was geveegd door Iran en haar handlangers — de octopus met haar poten. Een klein land, nog geen twee derde van de oppervlakte van Nederland, bestaande uit een groot deel woestijn. Met negen miljoen inwoners, waarvan zeven miljoen Joden. Een land dat zich gedwongen ziet om Perzië aan te vallen — een land dat heeft gezworen het Joodse volk te vernietigen. Het Joodse volk, hersteld in het land Israël, moet het opnemen tegen Perzië met 92 miljoen inwoners, tachtig keer groter in oppervlakte dan Israël! Eigenlijk bijna onvoorstelbaar. Een volk dat hen 2500 jaar geleden gevangen hield in ballingschap, waar Haman hetzelfde boze plan had opgevat om een einde te maken aan het Joodse volk. God draaide echter zijn plan om door Mordechai en Esther. En wat de ondergang van het Joodse volk had moeten zijn, werd de ondergang van Haman en zijn zonen.

God plant Zijn volk in het land met heel Zijn hart en heel Zijn ziel (Jeremia 32). De kerk vindt het allemaal maar moeilijk en zwijgt er liever over. We kunnen maar niet vatten dat het de God van Israël is die hen plant met heel Zijn hart en heel Zijn ziel. Hij zal Zijn volk bewaren in de bittere strijd. Mijn gebed is dat de kerk zich mag bekeren en dat de bedekking van haar wordt weggenomen, zodat zij de broeders en zusters van de Heiland — het Joodse volk, buiten én binnen Israël — met een volkomen toegewijd hart gaat liefhebben. Met een nederig hart, waartoe de apostel Paulus oproept (Romeinen 11). Verhef je niet tegen Zijn volk. Op elke kansel zou dat moeten klinken: verootmoediging en oprecht gebed voor Israël. Door Gods genade mogen we erbij horen — maar niet los van Zijn oogappel.