Er is een verband tussen de eerste drie hoofdstukken van Genesis en de laatste drie hoofdstukken van Openbaring. Het is echt opmerkelijk, dat het boek dat wij de Bijbel noemen, een introductie en een conclusie heeft en dat die twee volledig overeenstemmen. Ze vullen elkaar aan. Het is het begin van iets en de conclusie, het einde, is de realisatie. Het is zelfs nog opvallender wanneer je alleen de eerste twee hoofdstukken van Genesis en de laatste twee hoofdstukken van Openbaring leest, omdat dan de zonde er niet in voorkomt. De enige referentie daaraan zou dan nog zijn dat er geen pijn, moeite of dood meer is en dat niemand die verontreinigd is de stad binnen kan komen. Je hebt in feite het begin van iets en het einde van iets. Met andere woorden: je krijgt als het ware wat God oorspronkelijk bedoelde en de manier waarop Hij het uiteindelijk verwezenlijkt.

Een aantal verbanden:

• In de eerste drie hoofdstukken lees je over hemel en aarde en in de laatste drie hoofdstukken over de nieuwe hemel en nieuwe aarde.
• In de eerste drie hoofdstukken gaat het over het verloren paradijs en in de laatste drie hoofdstukken over het herwonnen paradijs.
• In de eerste drie hoofdstukken verschijnt satan op het toneel, in de laatste drie hoofstukken wordt satan voorgoed buitengeworpen.
• In de eerste drie hoofstukken wordt de aarde vervloekt, in de laatste drie hoofdstukken is de vloek weggenomen.
• In de eerste drie hoofdstukken zijn er twee mensen, Adam en Eva, in de laatste drie hoofdstukken is het gegroeid tot een verlost volk, dat niemand kan tellen.
• In de eerste drie hoofdstukken is sprake van een tuin en in de laatste drie hoofdstukken is de tuin een stad geworden, een tuinstad, maar toch een stad.
• In de eerste drie hoofdstukken vinden we de boom des levens in het midden van de tuin, in de laatste drie hoofdstukken vinden we de boom des levens in het midden van de stad.
• In de eerste drie hoofstukken vinden we de rivier, waarvan de oorsprong in de tuin ligt en die splitst in vier rivieren die de aarde bevochtigen, in de laatste drie hoofdstukken vinden we de rivier des levens, die ontspringt in de troon van God in het midden van de stad.
• In de eerste drie hoofdstukken wandelt God elke dag op een vaste tijd in de tuin. Dat doet hij om met de mens samen te leven. In de laatste drie hoofdstukken blijft Hij steeds in de stad. Hij komt niet voorbij op een bepaald moment. Hij is er voorgoed. De tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen. (Openb.21:3)
• In de eerste drie hoofdstukken van Genesis vinden we een aards huwelijk, Adam en Eva worden samengevoegd. In de laatste drie hoofdstukken is het hemelse bruiloftsfeest, de Lam en zijn vrouw worden verbonden.
• In de eerste drie hoofdstukken treffen we pijn, moeite en dood. In de laatste drie hoofdstukken is er geen pijn, verdriet, moeite of dood.
• In de eerste drie hoofdstukken treffen we de geheimzinnige, maar opvallende vermelding van drie produkten: Goud, bdellium (bedolach in de Statenvertaling en balsemhars in de HSV) en onyxsteen(sardonyx in de Statenvertaling Gen.2:11,12). Je vindt ze als je de rivier volgt. In Exodus vinden we dat de hogepriester twaalf edelstenen op zijn borst droeg. Op elke steen was de naam van een van de kinderen van Israel gegraveerd. Op elke schouder had hij ook een edelsteen, een onyx. Op elke steen stonden zes namen. Met ander woorden de onyx stenen symboliseerden alle edelstenen op de borst van de hogepriester. Verder was er dus bdellium, wat een geurende plant was. Als je een takje afbreekt sijpelt er een witte substantie uit die snel hard wordt. De rabbijnen in de tijd van Jezus bediscussieerden veel wat dat zou betekenen. Velen van hen meenden dat het een parel was, omdat het gevonden werd in de rivier als je de stroom volgde. We weten niet of het een parel was, of iets anders dat als het hard werd op een parel leek. In het Hebreeuws wordt de boom, die gelijkvormig is aan de plant de parelplant genoemd. Als je nu naar de laatste drie hoofdstukken van Openbaring gaat, ontdek je dat de stad gemaakt is van drie materialen: Goud, edelstenen en parels. Interessant is dat in de eerste drie hoofdstukken het goud, de edelstenen en de parels verborgen zijn. Je moet de loop van de rivier volgen om de kostbare producten te vinden. In de laatste drie hoofdstukken zijn de materialen niet alleen ontdekt, mar ook bewerkt, gelouterd en opgepoetst en zijn ze een stad geworden. We weten natuurlijk, dat het symbooltaal is, maar de stad bestaat alleen uit deze materialen.
• In de eerste drie hoofdstukken hebben we de Geest van God zwevend over de wateren. Het is ook mogelijk om te vertalen: ‘De Geest van God broedde op het wateroppervlak.” Het Hebreeuwse woord dat gebruikt wordt is het woord dat  past bij een adelaar of gier, als hij in de lucht zweeft. De Heilige Geest was als het ware onderweg, zwevend, rondspeurend naar een plek om te landen en het volgende werk aan te vangen. Dat is het beeld dat we krijgen van de Geest van God in de eerste verzen van de Bijbel. Later zien we natuurlijk dat Hij vanuit het woeste en lege hij iets nieuws maakt. Maar het eerste beeld dat we krijgen is als ik het oneerbiedig mag zeggen is van de vrees en afwachtendheid van de Heilige Geest van God. In de laatste drie hoofdstukken van de Bijbel, vrijwel het laatste vers vinden we een ander beeld. Het is zeer opmerkelijk, als je erover nadenkt. Je zou denken dat er zou staan: “De Heere Jezus en de bruid zeggen: Kom”. Maar er staat: “De Geest en de bruid zeggen: Kom”. Het is alsof de Heilige Geest over de hele geschiedenis zweeft van eeuwigheid tot eeuwigheid en dat hetgeen waarop Hij gericht is uiteindelijk tevoorschijn komt via grote conflicten en strijd. Nu heeft de Heilige Geest de bruid aan zijn zijde en zo spreekt Hij tot de mensheid: “Nu is het doel van God verwezenlijkt: Kom, de deur naar een nieuw tijdperk is open. Alles wat God oorspronkelijk bedoelde, is tot stand gekomen.”

We weten natuurlijk niet wat de komende eeuwigheid ons zal brengen. We weten alleen, dat de Geest en de bruid zeggen ‘Kom’. Het is een prachtig beeld om in de eerste drie hoofdstukken de Geest van God te zien zweven over het water. Maar in de laatste drie hoofdstukken zien we de Geest (en niet een engel) die Johannes opneemt naar een hoge plaats en hem de heilige stad laat zien, de bruid van het Lam, die neerdaalt uit de hemel. In de laatste uiting zeggen de Geest en de bruid “Kom”.

Ik ben ervan overtuigd dat we door het verband te zien tussen de eerste drie hoofdstukken van de Bijbel en de laatste drie we zicht krijgen op het doel van het hele boek. Ik weet niet wat u doet, als u in een winkel even wil weten, waar een boek over gaat, voor je het koopt. Ik lees altijd de eerste en de laatste bladzijde om een indruk te krijgen van de stijl en de bedoeling van het boek. Zo zijn we op deze manier dichter bij de bedoeling van Gods plan in de Bijbel gekomen.

Uit: Lance Lambert, 'How the Bible Came to be' (deel 1)