En toen kwam het bericht via de media dat heel binnenkort de gevreesde raket aanval van uit Iran, Israël zal bereiken. Wat dacht de gemiddelde Israëli toen dit bericht overkwam? De eerste gedachte was; we worden dus deze keer niet verrast. De tweede gedachte was: We zullen beschermd worden want er is meer dan alleen de Amerikanen en het door ons uitgevonden prima defensiesysteem, maar ook van boven zal er hulp zijn en hier “een stokje voor gestoken worden”. En inderdaad weet iedereen wat het eindresultaat was.

Ik zal niet zeggen dat men apathisch was, dat zeker niet, maar er was zeker niet een heel grote angst. Zelf ging ik naar het balkon om dit bijzondere schouwspel dat vanuit het Oosten kwam, te zien en ik dacht aan de woorden van de profetes Debora: “De sterren aan de hemel streden mee tegen de vijand, zij hadden zich in hun baan tegen Sisera gekeerd” (Rechters 5:20). En zo zag inderdaad het “schouwspel” dat ik stond te filmen met mijn mobieltje er ook eruit.

Ik dacht; als er een raket naar mij toekomt, dan moest dat dan ook gebeuren. Vanuit de veilige kamer keek onze gast door het raam, en mijn vrouw dacht dat het beter was om verder te slapen. “Ik hoor het morgen wel”, was haar commentaar toen ik haar wakker maakte om 2 uur ‘snachts ….

De week daar na was er een uitspraak van een orthodoxe rabbijn die verklaarde dat het alleen maar kwam omdat er Thora werd gestudeerd. Dit bracht veel opschudding in Israël, want waren er hier dan geen andere krachten die mee gevochten hebben? Torah leren is heel belangrijk, maar de handen uit de mouwen steken is minstens zo belangrijk. Vochten Debora en Barak niet mee in het Bijbelse verhaal? Waren die ook bezig met Thora studie?...

Op de laatste feestdag van Pesach hebben wij in Shul (synagoge) het verhaal gelezen over het wonder van de overtocht van de Rode Zee, en hoe de Almachtige de pharao en zijn leger strafte (Exodus 14:19-30). Een Joodse Midrash vertelt ons, dat het de dappere Nachshon, de zoon van Aminadav was, die als eerste de Rode Zee durfde in te gaan, die toen zich spleet zo dat het volk erdoor kon lopen. Ook Mozes moest zijn hand opheffen zodat er iets zou gebeuren (Exodus 14:21). Ook onze piloten stegen op om de kruisraketten neer te halen samen met andere luchtmachten.

Geloof moet met daad samengaan, en alleen stil zitten en leren is mooi, maar niet genoeg.

En dan nog een gedachte: Wie gaf de wijsheid aan onze wetenschappers om deze vernuftige defensiesystemen te bedenken?

Ik wens U alleen maar vrede toe. Shalom