We zien het aan de lopende band in Brussel. Het nieuwste voorbeeld is een actie van de Ierse regering. De Ierse minister Simon Harris (Buitenlandse Zaken en Handel) presenteerde deze lente een voorstel om alle goederen uit betwiste gebieden van Israël te weren. Hij meent dat de nederzettingen daar illegaal zijn. Dus wil hij een handelsboycot. Maar de Ierse minister zou moeten weten dat landen niet bevoegd zijn voor zulk handelsbeleid: dat is een Europese zaak en staat in het EU-verdrag. De Europese Commissie onderhandelt namens alle 27 EU-landen. Het is ook het EU-Hof van Justitie geweest dat bepaalde dat goederen uit betwiste gebieden een bepaalde sticker moeten krijgen. Toch gaat Ierland gewoon verder met de procedure in het parlement. Kennelijk in de verwachting dat Europa blijft zwijgen, en dat is helaas niet eens zo ondenkbaar.

Blindelings

Want kijk eens hoe de EU bijna blindelings honderden miljoenen euro’s subsidie betaalt aan de Palestijnse Autoriteit, Palestijnse organisaties en de VN-organisatie voor Palestijnen (UNRWA).

Voor dit jaar en de komende twee jaar gaat er totaal tot 1,6 miljard euro naar de Palestijnse Autoriteit. Plus elk jaar 82 miljoen euro naar UNRWA. Plus tientallen miljoenen naar allerlei organisaties, soms met dubieuze doelen.

De afspraken bevatten op papier vele voorwaarden. Maar papier is geduldig. Eén van de opvallende doelen van de EU-steun is bijvoorbeeld dat de Palestijnen snel verkiezingen organiseren. Niet zomaar verkiezingen, maar “oprechte, democratische verkiezingen op alle niveaus in lijn met internationale standaarden.” De belofte dat Palestijnen naar de stembus zouden mogen, lazen we ook in het vorige actieplan. En in de voorgaande afspraken. Verkiezingen zijn er de laatste negentien jaar echter niet meer gehouden.

We lezen ook over Palestijnse beloftes om mensenrechten te respecteren, terrorisme te bestrijden, evenals corrupte en hatelijke propaganda. Ik hoef u niet uit te leggen wat er terechtgekomen is van deze doelen. Brussel blijft gul betalen voor loze beloftes. Zelfs Palestijnse ngo's die de aanslagen van 7 oktober 2023 verheerlijkten, konden erna nog rekenen op Europees geld. Als SGP botsten we daar destijds hard over met een pro-Palestijnse meerderheid in het Europees Parlement. Onderzoek van NGO Monitor toont dat EU-gelden soms terechtkomen bij ngo's met aantoonbare banden met terreurgroepen als het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP).

Streng

Tegelijk is de EU bijzonder streng voor Israël. Zo ligt het EU-handelsverdrag met Israël nu onder een vergrootglas, wegens vermeende schendingen van mensenrechten in Gaza, ondanks dat Israël wèl een democratische rechtsstaat is. Europa geeft ook nauwelijks subsidie voor projecten in Israël. Hoog tijd dat de EU stopt met twee maten te meten. Als de Europese Unie écht wil bijdragen aan vrede moet het voortaan consistent zijn, ook naar de Palestijnen. Brussel moet de Ierse regering snel op de vingers tikken: géén eigengereide handelsboycot van producten uit Judea en Samaria. Ook geen loze beloftes meer slikken van de Palestijnse Autoriteit en organisaties. De huidige boterzachte houding gaat ten koste van geloofwaardigheid, ons belastinggeld, en erger nog: de kans op vrede in het Midden-Oosten.

Deze overdenking verscheen eerder in onze maandkrant Israël Aktueel. Klik hier om gratis abonnee te worden!