De vraag is nu wie die schapen zijn die Jezus aan de hoede van Petrus toevertrouwt. Vaak zal wel gedacht zijn aan de kerk. Dat is de kudde van Christus en Petrus mag die leiden met de vraag of Petrus hier boven de rest van de apostelen uitsteekt of dat hij hen allen vertegenwoordigt. Ik heb nog niet eens zo lang geleden begrepen dat het wat anders ligt.

Het vissen en de menigte die gevangen wordt, doet denken aan de eerdere geschiedenis van de wonderbare visvangst in Lukas 5. Ook daarin speelt Petrus een voorname rol en het is tegen hem dat Jezus zegt: “Gij zult visser van mensen worden”. Die vissen staan dus voor mensen en die schapen ook. Maar welke mensen? In elk geval zijn het mensen die al bestaan. De vissen zwemmen rond in het grote meer hoewel ze pas met de komst van Jezus gevangen worden en de schapen of de kudde bestaat ook al.

Misschien komen we verder als we kijken naar het bijzondere getal van 153 vissen. Dat getal wordt niet zomaar genoemd natuurlijk. Augustinus legde uit dat 153 een verheffing van het getal 17 is: 1+2+3+4…+17= 153. En 17 staat voor het Hebreeuwse woord Tov (9-6-2), wat goed betekent. De kerkvader legde dan uit dat het zendingswerk van de apostelen gezegend zou worden. Maar 153 kun je ook anders uitleggen. Het is namelijk de optelsom van de letters/getallen van het woord Kinderen van God, Bene Ha-Elohim (2-50-10 – 5- 1- 30-5-10-40). Het is Petrus die het zware net dan toch aan land sleept, zoals het tegen Petrus als eerste gezegd wordt dat hij de schapen moet weiden.

Leuk is dat het getal 17 en 153 allebei te vinden zijn in de profetie van Ezechiël 43, waar we vissers (!) hun netten zien uitspreiden langs de Dode zee. Tussen En-Gedi en En- Eglaïm staat er. Nu: Gedi heeft als getalswaarde (3-4-10) en Eglaïm 153 (70-3-30-10-40). Er is dus ook een verwijzing naar de eindtijd zoals Ezechiël die beschrijven mag. Nu we toch aan het tellen zijn, alles bij elkaar opgeteld gaat het hier om de kinderen van Israël. Ik heb er de volgende aanwijzingen voor:

• De kudde bestaat al.
• Ezechiël is de profeet die grote aandacht besteed aan de kudde van Israël die verstrooid is geraakt over de aarde (Hoofdstuk 34 en 37) en die in de tijd van de Messias verzameld en gehoed zal worden.
• Johannes grijpt vaak op Ezechiël terug, zoals in hoofdstuk 10, het hoofdstuk over de Goede Herder die de kudde zal weiden, ook de schapen die nog verstrooid zijn.
• Petrus en Johannes hebben samen met Jakobus een bediening voor Israël (zie Galaten 2:9).
• Johannes schrijft in het bijzonder voor de verstrooide Israëlieten in de diaspora.
• Pas in Handelingen 10 heeft Petrus door dat hij ook mag werken buiten de grenzen van zijn eigen volk.

Met andere woorden: Jezus vertrouwt in Johannes 21 de kudde van Israël die de Vader Hem geschonken heeft toe aan Petrus. Maar hij is niet de enige, na Petrus komt in het slot van het verhaal ook Johannes zelf in beeld. Zij zijn het die samen met anderen de verstrooide schapen van Israël moeten verzamelen en weiden en de kinderen van God als vissen uit de baaierd van de wereld moeten opvissen, in gehoorzaamheid aan de woorden van hun Meester.

In Johannes 21 gaat het dus niet om ons. Niet dat het nooit om ons zal gaan, integendeel, maar hier in eerste instantie nog even niet. Zo ben je nooit te oud om te leren.