De inzameling van de volkeren en het Loofhuttenfeest

Jezus vierde het Loofhuttenfeest mee, op Zijn eigen manier. We lezen het in Johannes 7:37-38: “En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zei Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was.”

Het is de Geest, Die de eerstelingen uit Israël binnenbrengt op het feest van Sjavoeot, het Pinksterfeest in Handelingen 2, en Die ook een volk van eerstelingen voor Zijn Naam verzamelt uit de niet-Joodse volkeren. En tenslotte zal Hij ‘heel Israël’ verzamelen, naar Zacharia 12:10-14 en Romeinen 11:25-27.

Loofhuttenfeest

Daarnaast is Soekot, Loofhuttenfeest, het profetische Feest des Heeren, dat in de toekomst nog een vervulling krijgt van de inzameling van de volkeren die naar Jeruzalem zullen komen. Dat is wanneer de vrede en gerechtigheid zal uitgaan over de hele wereld en de volkeren zullen wandelen bij het licht van de Thora (Jesaja 2:2- 4).

Het slotfeest is Simchat Thora – de Vreugde der Wet. De zegen van de Thora die het leven van de volkeren gaat ‘richten’. Onder leiding van de grote Zoon van David, de Messias van Israël en de Koning der koningen en Heer der heren: Jezus de Gezalfde. Richten betekent oordelen én recht maken. Richting geven.

Naar Leviticus 23:39 begint dit Feest op een Sabbat, duurt zeven dagen en wordt gevolgd door een Sabbat. Deze Sabbat, de ‘achtste’ dag, wijst op de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde waarop gerechtigheid woont, na het Koninkrijk van vrede en gerechtigheid, waaraan de Openbaring 20:1- 6 het getal 1000 verbindt. De vernieuwing van alle dingen. Voor eeuwig.

Zacharia 14:16-21 “Allen, die zijn overgebleven van al de volken, die tegen Jeruzalem zijn opgerukt, zullen van jaar tot jaar heentrekken om zich neer te buigen voor de Koning, de Here der heerscharen, en het Loofhuttenfeest te vieren. Maar wie uit de geslachten der aarde niet naar Jeruzalem zal heentrekken om zich voor de Koning, de Heere der heerscharen, neder te buigen, op hem zal geen regen vallen, en indien het geslacht der Egyptenaren niet zal heentrekken en komen, op wie geen (regen) valt, dan zal toch komen de plaag waarmee de Heere de volken zal treffen, die niet heentrekken om het Loofhuttenfeest te vieren. Dit zal de straf zijn van de Egyptenaren en van alle volken die niet heentrekken om het Loofhuttenfeest te vieren.”

Het Loofhuttenfeest meevieren

Soms vieren groepen christenen uit de hele wereld vandaag al het Loofhuttenfeest mee met het Joodse volk, in Jeruzalem. Onlangs was ik in Thailand om vanuit de Bijbel in diverse kerken en gemeenten te spreken over Israël en het Joodse volk. Iemand vroeg: waarom organiseren jullie als Christenen voor Israël geen Israëlreizen om in Jeruzalem het Loofhuttenfeest te vieren, zoals andere Israëlorganisaties? Dat moet toch eigenlijk? De volkeren moeten toch opgaan naar Jeruzalem, volgens Zacharia 14?

Mijn antwoord was: “Ja, ooit. Eenmaal zullen de volkeren die na de laatste oorlogsgolven en wereldwijde rampen nog overgebleven zijn op planeet aarde hun vertegenwoordigers zenden naar Jeruzalem. Als de Messias gekomen is en Zijn rijk van vrede en gerechtigheid zich uitstrekt vanuit Jeruzalem over de hele wereld.

Maar wij zijn christenen uit de volkeren. Dit slaat niet op ons. Ooit zal de Thaise overheid vanuit Thailand haar vertegenwoordigers sturen namens het Thaise volk. Veel Joden stellen dit soort christelijke Loofhuttenfeestvieringen tegenwoordig ook allang niet meer op prijs. Hoe goed de oprechte bedoelingen van deze christenen ook zijn. Zelfs niet als uiting van christelijke solidariteit met Israël en het Joodse volk.

Laten we aan onze solidariteit met Israël maar op andere manieren tot uiting brengen. Daar zijn vele mogelijkheden voor! De alija (terugkeer) steunen, humanitaire projecten in Israël steunen, de leugens in de media over Israël rechtzetten en ga zo maar door. En dat proberen wij als Christenen voor Israël te doen.” Ineens begreep ze het.

Vrede op aarde

En zo besluit Zacharia zijn profetie aangaande de vrede van Jeruzalem, waarin de volkeren niet langer meer de stad Jeruzalem en het land van Israël en het Joodse volk niet langer meer onder hun voeten zullen vertrappen:

“Te dien dage zal op de bellen van de paarden staan: Den Heere heilig; en de potten in het Huis des Heeren zullen zijn als de sprengbekkens vóór het altaar; ja, alle potten in Jeruzalem en in Juda zullen de Heere der heerscharen heilig zijn, zodat alle offeraars kunnen komen en die gebruiken om daarin te koken. En er zal te dien dage geen Kanaäniet meer zijn in het Huis van de Heere der heerscharen”.

Vrede op aarde!