Tegenwoordig hebben we kranen, elektrisch licht, bezorgfirma’s die alles op tijd en op maat leveren en alle kennis is een druk op de knop verwijderd. We komen de deur niet meer uit. We hoeven niemand meer dankbaar te zijn. Hoe zelfstandiger we worden, hoe minder we de ander zien staan.

Basis van iedere religie

Toch blijft dankbaarheid de basis van onze religie. ‘Het is niet goed, dat de mens alleen is’, zegt de Tora (Gen. 2). We zijn inderdaad meer onafhankelijk dan vroeger maar met alle technologische snufjes blijven wij ten diepste afhankelijk van het Opperwezen, die ons universum zo geschapen heeft met alle deze technische mogelijkheden.

We moeten dankbaar zijn voor alles wat we krijgen, hoewel we niet direct inzien waar het allemaal voor dient en waar het allemaal toe leidt, hoe misselijk we ook worden van die beelden van de intrieste gevangenenruil, die over maanden met veel spektakel wordt uitgesmeerd.

Geestelijke groei

Dankbaarheid blijft belangrijk. We hebben het nodig om spiritueel te groeien. Waarom zijn zo weinig mensen echt dankbaar? We voelen ons niet graag schuldig aan onze weldoeners. Eerbied voor vader en moeder, weldoeners bij uitstek,  is inmiddels op een dieptepunt geraakt.

Vaak ontkennen we zelfs, dat onze ouders of anderen ons iets goeds bewezen hebben. Maar we kunnen de G’ddelijke liefde, die we dagelijks ervaren, nooit ontkennen. Als we G’d danken voor de dag die voorbij is, verdienen wij Zijn zegen voor de volgende dag.

Mozes was een uitermate bescheiden en dankbaar mens. Hij was zo dankbaar, dat hij zelfs gevoelens van appreciatie kon opbrengen voor de natuur. Ik vind dit een eyeopener in deze tijd van sterk milieubewustzijn.

Toen G’d hem opdroeg om de Nijl te slaan, weigerde Mozes omdat de Nijl hem verborgen had in het rieten mandje. Zelfs de kikkers uit de Nijl tevoorschijn brengen werd aan zijn broer Aharon overgedragen.

Maar er zijn grenzen

Koning Salomo zei: “G’d heeft de mens oprecht gemaakt” (Prediker 7:29). Van nature zijn wij mensen recht door zee. Maar omdat we het rechte pad vaak verlaten, worden dingen soms bijzonder gecompliceerd.

We worden geestelijk gecorrumpeerd door ons slechte gedrag. Onze Wijzen stellen, dat als de Tora (Bijbel) niet gegeven was, men goed gedrag uit de fauna had kunnen leren.

Eigenschappen van dieren

De heiligheid van privé-bezit kan men leren van de mieren. Kijk naar loyaliteit bij honden. Aanpassingsvermogen ziet men bij kameleons. Zalmen worden gesierd door doorzettingsvermogen. Wolven tonen teamwerk. Katten zijn geduldig. Efficiëntie treffen we aan bij bijen.

Moed schijnt een goede eigenschap te zijn van honingdassen en natuurbehoud leeft bij eekhoorns. Echtelijke trouw kan men zien bij duiven, ingetogenheid kan men ook leren van de katten (B.T. Eroewien 100b). Van verschillende dieren leren wij hoe wij ons moeten gedragen tegenover G’d en onze medemensen.

Kunnen we ook slechte eigenschappen leren van dieren?

Voorbeeld doet volgen. Kijk je naar andere eigenschappen dan leer je  wreedheid van de natuur, promiscuïteit van honden en roofzucht van tijgers. Nee! Wij mensen zijn van nature recht, oprecht, medelijdend, goedhartig en rechtvaardig. Bekijk de natuur onbevangen en wij komen vanzelf tot de juiste eigenschappen wanneer we onze aangeboren G’ddelijke ziel volgen.

Alleen omdat wij door onze denkbeeldige belangen, stammenintriges en lage driften onze echte menselijke kern corrumperen, verworden we tot wrede machines.

De wreedheid in onze omgeving is hemeltergend

Moge de goede G’d ons bijstaan in deze tijden van geestelijke marteling van de familieleden van de gijzelaars. Het is een stuitend en immoreel toneelstuk, dat keer op keer weer opgevoerd wordt. Telkens zie ik een schokkend contrast met de westerse beschuldigingen van Israëlische genocide en uithongering.

Menigten roepen om geweld tegen Joden, geïnspireerd door historische slachtingen zoals Khybar in de 7e eeuw. Strijders, volledig bewapend en in uniform, beloven meer aanvallen. Maar politici prijzen dit alles als een stap naar vrede. Ondertussen wordt het staakt-het-vuren misbruikt om zich te  herbewapenen.

We zien bitterzoete herenigingen met de families, terwijl vele gijzelaars nog steeds vastzitten, gevangen als gruwelijk manipulatiemiddel. Het is en blijft een mensonterende strategie.

Westerse media en politici die dit “vieren” tonen een diep moreel falen, terwijl zij de slachtoffers demoniseren en het kwaad vergoelijken. Dit alles werpt een duistere schaduw over iedere hoop op vrede.