Het hart van de wereld

Hier klopt het hart van de wereld, hier woont God in het midden van Zijn schepping: 'Dit is de stad des Heren, het Sion van de Heilige Israëls' (Jes. 60:14). Hier wordt de tempel gebouwd, hier verkondigt Gods Zoon de komst van een nieuwe wereld, hier is Hij Zijn Vader gehoorzaam en heeft hij de zijnen lief tot het einde, hier brengt Hij zijn offer, hier staat Hij op uit de dood, hier keert Hij terug en hier en nergens anders zal Hij opnieuw als Koning van alle glorie verschijnen, hier zal het Koninkrijk gesticht worden en hierheen zullen de naties van de aarde optrekken om God te aanbidden.

Hierheen brengt God Zijn uitverkoren volk om met Hem te leven en Hem te eren. Deze plaats heeft God als Zijn erfdeel geschonken aan Zijn eerstgeboren zoon, Israël.

Om Jeruzalem liggen Juda, de Jordaanvallei en de bergen van Samaria. Daar leefden de aartsvaders en hier liggen hun graven. Dit is het gebied wat geschonken werd aan de twee verspieders Jozua en Kaleb, hier vinden we Gilgal en Shilo, de Ebal en de Gerizim en de plaats waar de Here Zijn vriend Abram opgetogen het land toonde. Met andere woorden, dit is het deel van het land wat als geen ander deel verbonden is met de identiteit van het Joodse volk.

Het hoeft ons niet te verbazen als de wereld zich opmaakt om Jeruzalem te onteigenen.

Geestelijke aanvallen

De apostel Johannes merkt op dat deze wereld in het boze ligt en Paulus spreekt over geestelijke boosheden en machthebbers van deze wereld die God naar de troon steken. Als de naties van deze aarde zich verzamelen om zich uit te spreken over Jeruzalem en wat zij de bezette gebieden noemen, dan hoef je geen profeet te zijn om te weten wat hun oordeel zal zijn. Als de volkeren gaan stemmen over Sion, dan gaat het om veel meer dan platte internationale politiek. Het gaat om een geestelijke aanval op de stad die God de heiligste van al Zijn woningen noemt.

Men roept dat wij de religie, de godsdienst erbuiten moeten laten, maar daar gaat het nu juist om. Het gaat  hier om Gods-dienst, om de verhoging van God. Die is in het geding. Er is geen enkele verwachting dat de Verenigde Naties met Jeruzalem zullen doen waar Jeruzalem voor bestemd is. Integendeel, zij zullen het overgeven aan de dienst van Ismaël en onttrekken aan de eer van de God van Jakob.

We slaan het met verbijstering gade: wat zal er gebeuren met een wereld die het opneemt tegen de Allerhoogste? De maten raken vol, niet alleen groeit en rijpt het graan op de akker, ook het onkruid rijpt en met ontzetting zien we hoe een eigenmachtige wereld meent te kunnen beslissen over het eigendom van de Koning van het universum.

Dit zijn de laatste dagen. Het volk van Israël is teruggekeerd naar de plaats die God haar voor eeuwig gegeven heeft. Het zijn de dagen waarin wij vurig bidden om de laatste regen. In deze laatste dagen betrekt de lucht en vormen zich donkere en zware wolken aan de hemel. Het lijkt zo dreigend, maar tegelijkertijd moeten we beseffen dat we elk moment de regens en het vuur van de Heilige Geest en de verschijning van Gods glorie mogen verwachten.

Wat moeten wij doen?

Het is de vraag wat we als gemeente van Christus moeten doen? We kunnen tegenover de statements van de wereld ons eigen getuigenis zetten en dat zullen we ook zeker doen, maar meer nog dan dat richten we ons aangezicht naar de troon van God.

Psalm 74

Het brengt me bij een van psalmen uit Gods woord, psalm 74. Laten we dat tot ons gebed maken. Laten we niet alleen met elkaar en tegen anderen over Jeruzalem spreken, maar er met God over spreken:

'Gedenk uw gemeente, die Gij van ouds hebt verworven, die Gij verlost hebt als de stam van uw erfdeel, de berg Sion, waarop Gij uw woning hebt gevestigd.'

De psalm is geschreven bij de puinhopen van Jeruzalem. Het is niet de eerste keer dat de wereld zich aan de heilige stad vergrijpt. Telkens opnieuw zal de vorst van de duisternis proberen zich meester te maken van het centrum van de heilsgeschiedenis en toch staat daar als hoop, als eerste en laatste zekerheid:

'Toch is God mijn Koning van oudsher, die in 'het midden van de aarde' verlossing bewerkt [...]U bent het die de grenzen van de aarde hebt bepaald!'

Zacharia

Het profetische visioen van het beloofde land en van Jeruzalem is geen verscheurd land en geen verdeelde stad, maar een stad waar God zijn Naam zal heiligen in het midden van zijn volk. Hij zal Jeruzalem zegenen. Zacharia heeft het gehoord:

'Predik: zo zegt de Here der heerscharen: Ik ben voor Jeruzalem en voor Sion in grote ijver ontbrand.'

En:

'Als een open plaats zal Jeruzalem daar liggen vanwege de menigte van mensen en vee daarin. En Ik zelf, luidt het woord des Heren, zal haar een vurige muur zijn rondom en heerlijkheid binnen in haar.' (Zach. 2:5)

Daar bidden we om, daarop pleiten we en dat proclameren we:

'God, God van Abraham, Izaäk en Jakob, God van Israël toon U zelf aan de wereld als een muur van vuur om deze heilige plaats'.

En dan is er maar één boodschap aan de vergadering van de Verenigde Naties:

'Zwijg, al wat leeft, voor het aangezicht des heren, want Hij maakt zich op uit zijn heilige woning.' (Zach. 2:13).

Lees ook: Wat heb ik aan Israël in mijn geloof?