Zomeroverdenking 13 augustus • Geloofsopvoeding

Lezen: Ruth 1:5-18

Ruth 1:5-18

5 En die twee, Machlon en Chiljon, stierven ook. Zo bleef de vrouw achter, zonder haar twee zonen en zonder haar man.

6 Toen maakte zij zich met haar schoondochters gereed en keerde terug uit de vlakten van Moab, want zij had in het land Moab gehoord dat de HEERE naar Zijn volk omgezien had door hun brood te geven.

7 Daarom trok zij weg uit de plaats waar zij geweest was, en haar twee schoondochters gingen met haar mee. Toen zij op weg gegaan waren om terug te keren naar het land Juda,

8 zei Naomi tegen haar twee schoondochters: Ga heen, keer terug, ieder naar het huis van haar moeder. Moge de HEERE jullie goedertierenheid bewijzen, zoals jullie die bewezen hebben aan hen die gestorven zijn, en aan mij.

9 Moge de HEERE jullie geven dat jullie rust vinden, ieder in het huis van haar man. Toen zij hen kuste, begonnen zij luid te huilen.

10 En zij zeiden tegen haar: Voorzeker, wij keren met u terug naar uw volk.

11 Maar Naomi zei: Keer terug, mijn dochters! Waarom zouden jullie met mij meegaan? Heb ik nog zonen in mijn lichaam, die jullie tot mannen zouden kunnen worden?

12 Keer terug, mijn dochters! Ga heen, want ik ben te oud om een man te hebben. Al zou ik zeggen: Ik heb hoop, en al zou ik zelfs in deze nacht een man hebben, ja zelfs zonen baren,

13 zouden jullie dan wachten tot zij groot geworden waren? Zou dat jullie er dan van weerhouden om een man te hebben? Nee, mijn dochters, want het is voor mij veel bitterder dan voor jullie: de hand van de HEERE is tegen mij uitgestrekt.

14 Toen begonnen zij opnieuw luid te huilen. En Orpa kuste haar schoonmoeder, maar Ruth klampte zich aan haar vast.

15 Daarom zei zij: Zie, je schoonzuster is teruggekeerd naar haar volk en naar haar goden. Keer ook terug, je schoonzuster achterna.

16 Maar Ruth zei: Dring er bij mij niet langer op aan u te verlaten en terug te gaan, bij u vandaan. Want waar u heen gaat, zal ik ook gaan, en waar u overnacht, zal ik overnachten. Uw volk is mijn volk en uw God mijn God.

17 Waar u sterft, zal ik sterven, en daar zal ik begraven worden. De HEERE mag zó en nog veel erger doen: voorzeker, alleen de dood zal scheiding maken tussen mij en u.

18 Toen zij zag dat zij zich vast voorgenomen had met haar mee te gaan, hield zij op tot haar te spreken.

Overdenking

Het is soms goed om dezelfde woorden nogmaals te lezen. We lezen het opnieuw en kunnen nu dingen zien vanaf een afstand. Zo zou je misschien altijd wel Bijbel willen lezen; alsof je het voor het eerst las. Gods Woord! Nu voor jou! Voor jou om met anderen te lezen. Om ook te horen en ontvangen wat er niet in de letters staat, maar wat de Geest je in gemeenschap toch wil geven.

Ten eerste blijkt Naomi niet alles kwijt te zijn. Uiteindelijk wordt zelfs over Ruth gezegd dat zij haar meer waard is dan zeven zonen. Zij zag het niet, maar God gaf het wel. Naomi wordt getroost, zoals God Zijn volk Israël troost. Maar waar komt deze liefde en concrete nabijheid van Ruth vandaan? Zeker, de Heere God wekt door Zijn Geest geloof. Haar belijdenis is echt een Pinkstertekst vol van de Geest Gods. Prima, maar; wie had haar over God verteld?

Het staat er niet, maar dat moet toch Naomi zelf – of Ruths man Machlon gedurende hun tienjarig huwelijk – zijn geweest. Maar Machlon op zijn beurt moet toch die stille omgang met God via zijn ouders hebben ontvangen. In de geloofsopvoeding speelt de Joodse moeder een belangrijke rol. Zij leert haar kind(eren) vlak vóór het slapengaan te bidden: “In Uw hand beveel ik mijn geest.” De moeder van Jezus hoort dat aangeleerde gebed onder het kruis terug.

God werkt door mensen heen. Hij geeft Zijn Geest, maar dat Woord zal niet leeg terugkeren. Ieder die Gods geest ontvangt, zal dat geschenk weer mogen doorgeven.

Volgens de Joodse indeling hoort het gebod om ‘vader en moeder te eren’ bij de eerste tafel; bij het gebod om God lief te hebben met heel je hart, heel je ziel, heel je verstand en heel je kracht. Ouders mogen voor hun kind(eren) zich geroepen weten beelddragers te zijn van de levende God van Israël. Dat heeft Naomi gedaan. Hoogstwaarschijnlijk ook naar de beide schoondochters, want ook Orpa wilde bij haar blijven. Gezond verstand wees haar een andere weg op aandringen van Naomi zelf; niet vergeten.

Dus Naomi meent wel dat zij leeg weer in Bethlehem komt, maar dat is niet zo. En de liefde van de zwijgende, haast wegvallende, Ruth gaat niet buiten haar om, al ziet en weet zij dat op dat moment niet.

Jozef had tegen zijn broers gezegd dat het kwade dat zij in gedachten hadden, door de God ten goede is gedacht. Ik stel mij zo voor dat Naomi op dat moment niet kon zingen. God laat Ruth voor haar zingen. Die prachtige belijdenis, die we in de mond van de opgestane Heere Jezus aan Maria Magdalena terug horen. Johannes 20,17. Zo gaat God Zijn ongekende gang; ook in jouw leven.

Ben jij beelddrager van de levende God van Israël? Voor je kinderen, kleinkinderen of de mensen om je heen?

Meer overdenkingen lezen?

In de zomertijd delen we iedere werkdag een zomeroverdenking met u. Lees alle overdenkingen hier.

Elke dag een melding krijgen via WhatsApp? Klik hier om je te abonneren! (Klik op "kanaal bekijken" en vervolgens rechtsboven op "volg" om u aan te melden. Druk op het belletje om dagelijks een melding te krijgen.)