Mag je dan geen kritiek hebben op Israël? Het is denk ik de meest gestelde vraag die ik de afgelopen maanden te horen heb gekregen. En altijd is mijn antwoord: natuurlijk mag je kritiek hebben. Kritiek, mits goed onderbouwd, is goed. Maar ik stel altijd de vraag terug: zijn alle pro-Palestijnse manifestaties eerlijke kritiek op het Israëlische regeringsbeleid? Of gaat het verder? Gaat het eigenlijk over het idee dat Israël al sinds haar oprichting niet deugt? Mag Israël überhaupt bestaan?

Want hoe je het ook wendt of keert, dé pro-Palestijnse slogan – ‘From the river to the sea, Palestine must be free’ – is niet anders dan de oude woorden uit Psalm 83:5: "Laten wij hen uitroeien, zodat zij geen volk meer zijn en aan de naam van Israël niet meer gedacht wordt". ‘Free Palestine’ betekent een ‘vrij Palestina’, oftewel: Israël bestaat dan niet meer – dit ‘vrije Palestina’ is dan Judenrein. Over etnische zuivering gesproken…

Vervloeken

Ik moest laatst denken aan de geschiedenis van Balak en Bileam. In Numeri 22–24 lezen we hoe Balak, de koning van Moab, wanhopig probeerde Israël te verzwakken. Hij zag de kracht van Gods volk en vreesde dat het hem zou overweldigen. Zijn oplossing? Geen legers, maar een vloek. Hij huurde Bileam in om Israël te vervloeken, overtuigd dat woorden macht hebben.

Diezelfde tendens zie je nu ook. Hamas mag dan een fysieke oorlog voeren, de meeste kracht ontlenen zij aan leugens die de wereld in worden geholpen. Vervloeken is in de Bijbel het tegenovergestelde van zegenen: het spreken van kwaad, oordeel of ondergang over iemand. Terwijl zegenen het goede en ware van God over iemand uitspreekt – soms zelfs voordat je het met je ogen ziet. Met vervloeken spreek je niet het goede, je spreekt niet wat God ziet en belooft. Je spreekt kwaad, verdraait de werkelijkheid en verwenst de ander. Je wilt iets of iemand kapot maken.

Antisemitisme

Ik wil geen eer geven aan de duisternis, maar Hamas lijkt met zijn vervloekingen aardig te slagen. De wereld wordt ingepalmd met een volledig vals narratief en begint vervolgens zelf Israël te “vervloeken”. Vaak wordt dat verpakt als “kritische vragen” of “rechtvaardige maatregelen”, maar in werkelijkheid bespeur ik steeds vaker Israël-haat. En die haat is niet gegrond op rationele feiten, maar op een diep antisemitisme dat altijd net onder de oppervlakte van onze o zo humane samenleving aanwezig blijft. De vervloekingen en leugens van Hamas vallen als zaad op vruchtbare aarde. Dat oude antisemitisme steekt weer de kop op. We hebben opnieuw een stok gevonden om Joden te slaan – deze keer met de beschuldiging: “Israël pleegt genocide.”

Vloek wordt zegen

Weet je wat zo bijzonder is aan het verhaal van Balak en Bileam? Bileam kan Israël niet vervloeken. Telkens wanneer Balak hem dat opdraagt, komt hij terug met de woorden: "Hoe zou ik vervloeken, die God niet vervloekt? Hoe zou ik verwensen, die de HEERE niet verwenst?" (Numeri 23:8). Uiteindelijk klinkt zelfs: "Want er bestaat geen bezwering tegen Jakob of waarzeggerij tegen Israël" (Numeri 23:23). En dan gebeurt het onverwachte: Bileam begint Israël te zegenen! De Geest van God komt over hem en hij spreekt het goede, hij spreekt de waarheid van God.

Laat dit ons gebed zijn: dat de vervloekingen die de wereld tegen Israël uitspreekt, worden omgekeerd in zegen. Dat de leugens van Hamas en de haat van de volken niet het laatste woord hebben, maar dat Gods waarheid doorklinkt. Ja, Israël maakt fouten – maar laat dat oordeel bij God liggen. Want ook nu gelden de woorden die God ooit aan Abraham beloofde en die Bileam herhaalde: "Wie u zegent, is gezegend, wie u vervloekt, is vervloekt" (Numeri 24:9; Genesis 12:3). Laat dat voor ons een waarschuwing én een oproep zijn.