Iraanse en Israëlische media meldden vorige week dat de pro-Assad-coalitie zich voorbereidt op een offensief tegen islamitische rebellengroepen in de Kuneitra- en Daraa-provincies in Zuid-Syrië. De pro-Assad-as, die Hezbollah en andere sjiitische milities omvat, heeft naar verluidt tanks en zware artillerie overgebracht naar de Syrische Golanhoogte. Sommige wapens zijn gestationeerd in de gedemilitariseerde bufferzone langs de Israëlische grens, een duidelijke schending van de wapenstilstandsovereenkomst uit 1974 tussen Syrië en Israël, die officieel de Yom Kippur-oorlog beëindigde.

Israël heeft nu een klacht ingediend tegen het Syrische regime bij UNDOF, de inmiddels nutteloze internationale vredesmacht die Syrië inruilde voor Israël nadat islamitische rebellengroepen de Syrische kant van de Golanhoogte in 2013 en 2014 hadden veroverd. Premier Benyamin Netanyahu heeft altijd gezegd dat de stationering van de pro-Iran-as in de buurt van de Israëlische grens, een rode lijn vormde voor Israël.

Iraanse en Arabische media meldden vorige week verder dat Rusland nieuwe tanks, gepantserde voertuigen en andere zware wapens levert aan de troepen van Assad, voorafgaand aan het Golan-offensief.

Ruslands gevaarlijke dubbelspel

Rusland speelt duidelijk een dubbelspel in Syrië, zoals bleek uit een Reuters-onderzoek dat afgelopen vrijdag werd gepubliceerd. Een team Reuters journalisten ontdekte dat Rusland civiele vliegtuigen van de gesanctioneerde Syrische luchtvaartmaatschappij Cham Wings gebruikt om Russische huursoldaten over te brengen van de luchthaven Rostov in Zuid-Rusland naar Syrië. Daar lopen de huurlingen voorop in de strijd tegen rebellengroepen in het verwoeste land en ze zijn vaak de eersten die veroverde steden en dorpen binnengaan.

De Russische huurlingen weigerden te praten over hun missie, maar Reuters sprak met andere bronnen die zeiden dat er meer dan 3000 Russische huursoldaten vechten aan de kant van Assad. De huursoldaten werken voor Wagner, een Russisch bedrijf dat eigendom is van oligarch Yevgeny Prigozhin, die banden onderhoudt met het Russische Ministerie van Defensie en dicht bij de Russische president Vladimir Poetin staat.

In december 2017 kondigde Poetin aan dat hij Russische troepen uit Syrië zou terugtrekken. “Ik beveel de Minister van Defensie en het hoofd van de generale staf om de Russische troepen terug te trekken naar hun permanente basissen (in Rusland),” zei de Russische leider destijds, maar de Russen blijven de dominante factor in Syrië, samen met Iran.

Ander bewijs dat Rusland probeert zijn invloed uit te breiden in de Levant (Libanon, Syriё en Israёl) en een dubbele rol speelt in het conflict tussen de Iraanse as en Israël kwam van een Hezbollah-functionaris die sprak met The Nation verslaggever Sulome Anderson. De Hezbollah-functionaris, die op voorwaarde van anonimiteit sprak, onthulde dat Rusland moderne zware wapens heeft geleverd aan Hezbollah. “Rusland gaf het maximale dat ze konden aan Hezbollah. Hezbollah heeft T-90 tanks in Qusayr. Bovendien bezit Hezbollah S-200 (grond-tot-lucht) raketten,” zei de Hezbollah-functionaris, verwijzend naar een stad in het Qalamoun-gebergte nabij de Libanese grens, waar de Iraniërs ervan verdacht worden een ondergrondse nucleaire installatie te hebben gebouwd.

De Hezbollah-man bevestigde ook dat Iran, samen met de sjiitische terroristische organisatie, rakettenfaciliteiten in Libanon heeft gebouwd. Hij zei echter dat de faciliteiten alleen bestaande rakettypen voorzien van geleidingssystemen. Dit is iets dat Israël diep verontrust omdat geleide raketten cruciale infrastructuur, militaire faciliteiten en bevolkingscentra in het land kunnen bereiken. Andere Hezbollah-vertegenwoordigers vertelden Anderson dat Hezbollah nu in het bezit is van “luchtdoelraketten, anti-schip en langeafstandsraketten.”

De Russen hebben ook geprobeerd een wig te drijven tussen de Verenigde Staten en de regering van Saad Hariri in Libanon door een miljardendeal te sluiten met de Libanese regering. De voorgenomen deal bevatte o.a. de levering van moderne Russische wapens aan de Libanese strijdkrachten (LAF), het delen van inlichtingen, en training van LAF-soldaten. De VS is de belangrijkste leverancier van militaire hulp aan het officiële Libanese leger, dat vandaag de dag wordt gecontroleerd door Hezbollah volgens Israëlische militaire experts en politici. Premier Saad Hariri heeft naar verluidt de deal met Rusland voorlopig voorkomen omdat hij onder druk staat van de VS en voornamelijk Westerse donoren die zojuist meer dan 9 miljard Euro hebben toegezegd om de noodlijdende Libanese economie te redden.

Onlangs heeft Hariri aangekondigd dat hij van plan is de aanwezigheid van LAF langs de Israëlische grens te versterken onder het voorwendsel van Israëls ‘vijandige intenties’. Ook beweert de Libanese premier dat de Joodse staat “de primaire bedreiging voor Libanon” blijft. De LAF heeft inderdaad zijn aanwezigheid in Zuid-Libanon vergroot nadat de IDF een nieuw veiligheidshek begon te bouwen aan de Israëlische kant van de zogenaamde Blauwe Lijn, de door de VN erkende internationale grens.

De LAF-soldaten hebben bovendien gepantserde voertuigen van UNIFIL in beslag genomen, de vredesmacht van de Verenigde Naties die nutteloos is gebleken om te voorkomen dat Hezbollah zich opnieuw in het zuiden van Libanon vestigde.

Hezbollah heeft nu een nieuwe verdedigingslinie tegen een IDF-invasie van zuidelijk Libanon geconstrueerd. Dit werd gedaan door heuvels in lange terrassen te veranderen met enorme keien die bedoeld zijn om het inzetten van de Israëlische Merkava-tank in de volgende oorlog te verhinderen .

Oorlogsretoriek

De Libanese nieuwssite Naharnet meldde inmiddels dat Hezbollah elke toekomstige oorlog met Israël zal voeren als onderdeel van “een as.” “Eisenkot en anderen (in Israël) weten heel goed dat een oorlog geen picknick is. De volgende keer dat we vechten, zullen we vechten als een as, we zullen niet alleen vechten,” beweerde een niet nader genoemde Hezbollah-functionaris in reactie op recente uitspraken van Gaby Eisenkot, de stafchef van de IDF, die onlangs oorlog met de Iraanse as voorspelde.

De Libanese president Michael Aoun heeft Eisenkots opmerkingen en andere Israёlische retoriek een “daad van oorlog” genoemd. “De bedreigingen van Israëlische functionarissen zijn onaanvaardbaar en we beschouwen ze als een oorlogsdaad tegen Libanon,” zei Aoun vrijdag tegen VN-gezant Pernille Dahler Kardel in Beiroet.

Het was niet de eerste keer dat Aoun het had over oorlog met Israël. Dat deed hij de afgelopen maanden bij tal van gelegenheden. De oorlogsretoriek van Aoun viel samen met een nieuwe Iraanse dreiging om de Israëlische steden Haifa en Tel Aviv met de grond gelijk te maken. “Als je wilt dat Haifa en Tel Aviv met de grond gelijkgemaakt worden, dan moet je opnieuw proberen om Hizbollah aan te vallen,” vertelde Ayatollah Sayyid Ahmad Khatami, een lid van de Iraanse Assemblee van Experts, tijdens het vrijdaggebed in Teheran vorige week.

Het bovenstaande verklaart waarom premier Binyamin Netanyahu besloot om “recente ontwikkelingen in het Midden-Oosten” te bespreken met de Amerikaanse president Donald Trump tijdens een telefoongesprek dat vorige week plaatsvond. Trump veroorzaakte vorige week opschudding in CENTCOM, het centrale commando van de VS in het Midden-Oosten, door te beloven dat hij snel de in Syrië gestationeerde Amerikaanse troepen zou terugtrekken. Dit alarmeerde de Israëlische premier en volgens Associated Press werd de discussie tussen de twee leiders “gespannen” toen Netanyahu zijn zorgen uitte over een mogelijk voortijdige VS-terugtrekking uit Syrië.

De Amerikaanse president haalde zich naar verluidt de woede van zijn eigen militaire top op de hals toen hij weigerde te luisteren naar hun advies om het nieuwe Amerikaanse beleid inzake Syrië, dat erop gericht is om de Iraanse invloed in het land terug te dringen, niet te ondermijnen. Amerikaanse commandanten verlieten de vergadering op het Witte Huis ‘buiten zichzelf’ (van woede) over het plan van de president om Syrië snel te verlaten, aldus CNN. Trump heeft sindsdien zijn uitspraken over een haastige terugtrekking uit Syrië ingetrokken en berichten in de media suggereren dat het Amerikaanse leger in Syrië nu een nieuwe frontlinie opzet in het oostelijke en noordelijke deel van het land.

Intussen houdt Israël de situatie in Syrië en Libanon nauwlettend in de gaten met behulp van drones (onbemande vliegtuigen) en andere geavanceerde apparatuur voor het inzamelen van inlichtingen en voerde opnieuw een luchtaanval uit op een luchtmachtbasis in de buurt van de stad Homs in Syriё. De T-4 basis bij Homs wordt voornamelijk door Iran gebruikt en werd in februari ook al door de Israëlische luchtmacht gebombardeerd.

De Russen hebben nu hun ongenoegen uitgesproken over de nieuwe Israëlische aanval en zelfs de Israëlische ambassadeur in Moskou ontboden. Het laat zien dat de verhoudingen tussen Israël en Rusland nu onder druk staan en dat het conflict in Syrië steeds meer wordt geïnternationaliseerd en zou kunnen ontaarden in een wereldoorlog.