Staan op eieren

Het schema dat iedereen hiervoor gebruikt, werd in 1923 vastgesteld door rabbijn Meir Shapiro (1887-1933), de oprichter van de daf jomie. In elke uithoek van de wereld leren Joden met dit systeem de 2711 dubbelzijdige pagina's van de Talmoed in 2711 dagen; wat ons allemaal letterlijk op dezelfde pagina laat staan. Maar, zoals boodschappers hier in Israël hebben opgemerkt, staan we nu ook allemaal op een ei. Op dit moment naderen we het einde van het huidige traktaat 'Beitsa', wat ‘ei’ betekent, en daarom drukte één van de Israëlische boerderijen een korte boodschap af op al haar eieren: ‘Hadran alach masechet beitsa’. Dit is de laatste zin van dit Talmoedtraktaat. Ook stond op de eieren de wens dat iedereen die de daf jomie bestuderen, ‘sterk mogen zijn en hun leren door zullen zetten’.

Een pagina per dag

Een pagina per dag klinkt niet echt erg uitdagend, totdat je bedenkt dat elke pagina eigenlijk een dubbelzijdig folio is dat bestaat uit discussies -en de uiteindelijke conclusies- van allerlei rabbijnen van de eerste paar eeuwen van de gewone jaartelling. De Talmoed, dat zo’n 1500 jaar geleden in Babylon werd gepubliceerd, is de bewaarplaats van oude Joodse wijsheid en onderzoekt elk aspect van het bestaan. Over hoe G-d te dienen, de Joodse wet, geometrie, wiskunde, landgebruik, burgerlijk recht, liefde, geluk, succes, enzovoort.

De Talmoed is verdeeld in 37 delen, bekend als traktaten, die elk verschillende aspecten van de Joodse wet behandelen; van geloften, tot alles omtrent het huwelijk, de logistiek van het brengen van offers in de Heilige Tempel, en nog veel meer. Maar de onderwerpen van deze traktaten zijn ten dele slechts nominaal, omdat de Talmoed een tekst is waar de lezer erg veel bij moet nadenken. Het is niet als een studieboek, waarin alle stof op volgorde wordt behandeld.

Elke pagina veronderstelt kennis van andere pagina's en vaak zelfs van andere traktaten en Bijbelboeken. Daarom is het ook moeilijk om te beginnen met Talmoedstudie zonder voorafgaande achtergrond. Maar, aan de andere kant, sluit elke pagina weer aan op de gesprekken en discussies op andere pagina's. Dus als je eenmaal begonnen bent is het bijna onmogelijk om te stoppen.

Tot ziens!

Wanneer wij de Talmoed bestuderen, gaan we er zo in op dat het inderdaad bijna onmogelijk is om te stoppen. Misschien is dit dan ook precies waarom dit de laatste woorden zijn van elk traktaat en waarom deze Israëlische boerderij dit heeft gedrukt op hun eieren: ‘Hadran alach masechet Beitsa’ (we zullen naar je terugkeren, traktaat Beitsa).

We spreken deze woorden uit bij het eindigen van een traktaat om te laten zien dat we niet denken dat we nu alles in zijn geheel hebben geleerd. De Thora is namelijk oneindig. Het is onmogelijk om alles geleerd te hebben. Daarom eindigen we met de verklaring ‘hadran alach’ - dat we van plan zijn om terug te keren. Dit is geen afscheid, maar eerder een ‘tot ziens’!